| |
Ρομαντικός είναι ο καιρός,
για μια στιγμή κυλινδρικός,
ο στεναγμός μας.
Φυγή που ήρθε την αυγή,
ανήθικος σαν το φιλί,
ο σπαραγμός μας.
Λίγα λουλούδια δανεικά,
σε μια πνοή αερικά,
καταραμένα.
Πνεύμα που χόρεψε κενό,
για μια στιγμή εγώ θαρρώ,
απεγνωσμένα.
Μικρές στο αίμα φορεσιές,
μαύρος κατάλευκος λεκές,
στα όνειρα μου.
Μελάνι δάκρυ η σιωπή,
ζεστό πολύχρωμο πουλί,
η μοναξιά μου.
Καυτή η έλξη του πνιγμού,
νωρίς η καύση του νεκρού,
του έρωτα μας.
Λήθη στα πλήκτρα του βιολιού,
δοξάρι οι φλέβες του θυμού,
ανάμεσα μας.
Μικρές οι σκέψεις για το χθες,
μεγάλο ον ημιμαθές,
σημαδεμένο.
Λείπεις και βρόχινα εγώ ζω,
μην με αφήσεις να χαθώ,
απορημένο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
