| |
άδειες οι τσέπες σου χωρίς ελπίδα
και ότι νόμιζες για λύτρωση σου
ήτανε όνειρα, ήταν παγίδα
γίνανε κάγκελα κι η φυλακή σου
κρατάς στα χέρια σου χειροβομβίδα
και την περόνη της απασφαλίζεις
σκόρπια κομμάτια χωρίς πατρίδα
όλη η ζωή σου καθώς ραγίζεις
πολλά τα όνειρα μικρός ο κόσμος
συνωστισμένα ποδοπατιούνται
αλλού χαμόγελα κι αλλού ο πόνος
συνουσιάζονται και εξαρτιούνται
κι η ευτυχία σαν κάποιος κώνος
είναι ανάποδα, αντεστραμμένος
πλήθη χωρούνε μα ένας όμως
ένας θα είναι ο κερδισμένος
ο δαίμονας σου μια πεινασμένος
και μια χορτάτος πάντα θα είναι
μαζί του χόρευε σαν κολασμένος
κι απ το ποτήρι του μέθα και πίνε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
