Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131907 Τραγούδια, 269726 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι νυχτερίδες
 
[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Οι νυχτερίδες [/B][/color]
[color=navy]
Όταν έπαιζε το φεγγάρι
------------------- στις βουνοκορφές,
εγώ ξάπλωνα στο κρεβάτι μου
κι έρχονταν οι νυχτερίδες
------------------------ τα μεσάνυχτα
έφερναν δυο γύρους στο ταβάνι
------------ κι έφευγαν για το φεγγάρι

Έπαιζαν στις βουνοκορφές κρυφτό
---------- με το φεγγάρι οι νυχτερίδες,
Καμιά φορά
έπαιρναν κι εμέ μαζί τους
----------------- ψηλά στον ουρανό
Έσερναν το άρμα μου πάνω
--------- απ’ τις κορυφές των δένδρων
και μέχρι το πρωί πετούσαμε
-------- πάνω από κάμπους και βουνά
---------------- ανάμεσα στ’ αστέρια

Ώσπου ξαφνικά, λίγο πριν τη χαραυγή
μ’ άφηναν από ψηλά
----------- να πέσω στο κρεβάτι μου
κι έφευγαν πίσω στα βουνά
--------------- όλες μαζί, χωρίς εμένα
για τις σπηλιές
------ και τα χαλάσματα των κάστρων

Έφευγε και το φεγγάρι
---- και το άρμα μου γίνονταν κρεβάτι
να σκουριάζει μαζί μου
κάτω απ’ τα σεντόνια
------------------ στην πρωινή αιθρία

3 Οκτωβρίου 2013
Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
25-11-2013 @ 23:17
http://toxefwto.blogspot.gr/2013/11/blog-post_24.html
ΛΥΔΙΑ_Θ
25-11-2013 @ 23:22
Δυνατές εικόνες και συναισθήματα....!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Καλό ξημέρωμα Γιάννη ::theos.::
oneiropola
26-11-2013 @ 00:28
Έπαιζαν στις βουνοκορφές κρυφτό
---------- με το φεγγάρι οι νυχτερίδες,
Καμιά φορά
έπαιρναν κι εμέ μαζί τους
----------------- ψηλά στον ουρανό
Έσερναν το άρμα μου πάνω
--------- απ’ τις κορυφές των δένδρων
και μέχρι το πρωί πετούσαμε
-------- πάνω από κάμπους και βουνά
---------------- ανάμεσα στ’ αστέρια

Τα σεβη μου Γιαννη !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elsa98
26-11-2013 @ 00:29
Συναίσθημα ... ψυχή και ποίηση

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
26-11-2013 @ 03:47
Έφευγε και το φεγγάρι
---- και το άρμα μου γίνονταν κρεβάτι
να σκουριάζει μαζί μου
κάτω απ’ τα σεντόνια
------------------ στην πρωινή αιθρία ...

Το όλον ... κανονικό χρονικό μιας ύπαρξης ...
με την απόλυτη έξοδο ...
δεν επιδέχεται σχολιασμό, απλά αναγιγνώσκεται ...

η αμεσότητά του σπάει κόκκαλα !!!

athos.ioannou@gmail.com
26-11-2013 @ 05:17
::up.:: ::up.:: ::up.:: ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
kantadoros
26-11-2013 @ 06:25
Κυνηγούν νυχτοπεταλούδες
κάθε βράδυ
πριν έρθουμε
και μετά που θα φύγουμε
ποτέ δεν κουράζονται.
::smile.::
rania.foka@yahoo.co.uk
26-11-2013 @ 06:58
ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
ΑΝΤΗΣ
26-11-2013 @ 07:47
φοβερο
pennastregata
26-11-2013 @ 11:18
Εμπνευσμένο και τόσο όμορφα δοσμένο...!
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
26-11-2013 @ 16:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
26-11-2013 @ 17:06
Έσερναν το άρμα μου πάνω
--------- απ’ τις κορυφές των δένδρων
και μέχρι το πρωί πετούσαμε
-------- πάνω από κάμπους και βουνά
---------------- ανάμεσα στ’ αστέρια

ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΗ ΓΙΑΝΝΗ.......

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.......
ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ.........



::up.:: ::up.:: ::up.::
ierapostolos
26-11-2013 @ 18:27
.....και μέχρι το πρωί πετούσαμε ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο