| |
| | Νεράιδα |  | | | η κακιά νεράιδα Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς.. Ψηλή και αξύριστη... | | |
Θλιμμένο δείλι σέρνει ξωπίσω του το άτι
του ήλιου, το οργισμένο
σαν το εχτεσινό , κι αυτό, φριχτά κομματιασμένο
πέφτει στης γης τα ερημικά τα πλάτη.
Έξω απ’ τη φύσι , γεννάται ιδανική
κάπου μακρυά απ’ το θολό σου παραθύρι
Νεράϊδα μονάκριβη, αργυρή,
τον λύκο που αλυχτά παρηγορεί
Για όσες πεθαίναν ώρες στο εκκρεμές,
τόσες γεννιούνταν ήδη αποθαμένες
από της σκέψης τις τρομαχτικές ορμές, σφαγμένες
κι όσο αχνίζει το αίμα των στιγμών, ‘ κει κάτω
μαράζι έρμε το βάζεις να τη βρεις
για μία Νεράϊδα, υπνωτισμένος προχωρείς
στης νύχτας το φεγγάρι το γεμάτο.
Μη θα τη βρεις θαρρείς στο παραλίμνι
Γυμνή στην άχραντη ομορφιά της, μόνη,
Να τραγουδάει πιο πάνω από το αηδόνι
Της βάρκας σου σαν άγγιξε την πρύμνη
Έγινε ομίχλη, αργοσβήνει στις βλυχάδες
όλα τα ίχνη της γινήκαν δειλινά, ξανά, δεκάδες...
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
Μαυρομαντηλού
26-11-2013 @ 15:36 | ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΙΑ ΝΕΡΑΪΔΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | | νετη541
26-11-2013 @ 17:39 | ...κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνω πόσο μου λείπετε κάτι χαμένοι τύποι σαν και του λόγου σου...!!!... | | επισκέπτης
01-12-2013 @ 09:45 | εγώ πάλι, όταν μου λείπετε, περνάω μια βόλτα και χαίρομαι που κάτι σαν και του λόγου του και του λόγου σου γράφουν ακόμα!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
