| Χωρίς αιτία κι αφορμή , δακρύζω
-είν΄ ένας κόμπος που μου πνίγει τον λαιμό-
αφηρημένος , το κενό αντικρίζω
κι η απουσία , μου τρελαίνει το μυαλό.
Ξεθωριασμένη πια η φωτογραφία
και το χαμόγελο στο στόμα του αχνό.
Μιαν ανεπαίσθητη , ανάρια , παρουσία
και μια παρέα σκορπισμένη από καιρό .
Κι αν δε μιλάμε πια , σε όλους λείπει,
στα μάτια τους το βλέπω από καιρό,
στο καφενείο και στο γήπεδο που ανήκει ,
γελάει και χάνεται σε διάφανο νερό .
Ανιχνευτής στον κόσμο του ονείρου,
θα είναι πάντοτε το πνεύμα το καλό,
κι όλοι μαζί στο χείλος του απείρου,
μπιλότ θα παίζουμε σ΄ ένα καρέ ….τρελό.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 3
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|