Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Είσαι εκείνο που δεν εξηγώ και που με προλαβα
 



Από το ανάκτορο της σελήνης ο ουρανός κλέβει μια ασημιά απόχρωση που τρέμει.

Δώσε τον οβολό σου εδώ που οι ηλικίες δεν έχουν κανέναν πια λόγο
και τα αστέρια παφλάζουν μες τον παλιρροιακό απύθμενο ουρανό.

Είσαι εκείνο που δεν εξηγώ και που με προλαβαίνει
και κάνει τα ταλέντα των πουλιών σαν μεταγλωττισμένες εικασίες.

Βάλε το πιο καλό φουστάνι σου και έλα μες τους κήπους των οράσεων, έλα
πίσω από την μάντρα που θα περιμένω εγώ
να εκφωνήσω μες το σύμπαν του ερέβους λόγια ιλαρά..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
despoina lira
28-11-2013 @ 20:12
::up.:: ::up.:: ::up.::
velico
28-11-2013 @ 21:08
::yes.::
ALEXANDROS ELLHNAS
28-11-2013 @ 21:25
Σαν παλίρροια αστεριών ...
Άγγελος Αραβαντινός
29-11-2013 @ 01:05
Πολύ ωραίο! ::smile.::
ierapostolos
29-11-2013 @ 12:07
...Από το ανάκτορο της σελήνης ο ουρανός κλέβει μια ασημιά απόχρωση που τρέμει. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο