Ναταλία...
29-11-2013 @ 11:40 | Πολύ δυνατό ::yes.:: ::theos.:: | |
Μαυρομαντηλού
29-11-2013 @ 16:08 | Και ξαφνικά;
Ο εκκωφαντικός ήχος από τις ράγες του τρένου
Ταράζει την ήρεμη αφήγηση της μαμάς
Την αποτρέπει να εκφραστεί !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και η μαμά;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και η μαμά δεν το βάζει κάτω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΠΡΑΒΟ ΤΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΔΕΝ ΤΟΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Όλο και περισσότερο υψώνει τον τόνο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΗΡΑ ΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΕΧΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και το τρένο υψώνει τον δικό του και η μαμά ξανά τον δικό της…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΧΕΙ ΤΣΑΓΑΝΟ Η ΜΑΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μια ατέλειωτη ιστορία…
Και ας νομίζουμε πως η μικρή δεν δίνει σημασία…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΧΙΧΙΧΙΧΙΙΧΙΧΙΧΙΙΙΙΙ ΕΧΕΙ ΣΤΗΣΕΙ ΑΥΤΙ Η ΜΙΚΡΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ένα από τα βαγόνια της ζωής!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΥΨΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΟΤΑΝ ΠΑΝΕ ΝΑ ΜΑΣ ΦΙΜΩΣΟΥΝ!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Vakkis22
29-11-2013 @ 19:04 | Χαίρομαι που καταλάβατε τα νοήματα μέσα από συγκεκριμένες φράσεις. ::rol.::
Δεν το βάζουμε ποτέ κάτω, όσες δυσκολίες και να έχει η ζωή(βαγόνια) και το πείσμα της μητέρας να προσπαθεί να ευχαριστήσει την κόρη της έστω και αν αυτή δίχνει ότι δεν ασχολείται... | |
 |
