stixoi.info: Το πλάσμα που είσαι πολύ τ' αγαπάω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135260 Τραγούδια, 273540 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το πλάσμα που είσαι πολύ τ' αγαπάω

Το βουρκωμένο απόγευμα, γιατί είσαι θλιμμένη, κλέβει σενάριο από την νύχτα και γίνεται
μια θάλασσα στιχομυθία που συμπλέουν μέσα του οι πλέον λυρικές φωνές του γλάρου και της λεμονιάς.

Το πλάσμα που είσαι πολύ τ’ αγαπάω!

Ματώνουν οι τουλίπες του ύπνου και το πορφυρό τους χάδι πάνω στων νεφών τα κάστρα είναι σαν πληγή.

Αρχαιότροπα δέντρα κρατούν μακριά μας τον άνεμο.

Το Σάββατο ξενίζει λίγο τον ευλαβικό επισκέπτη του ποιήματος που προσπαθώ.

Αυτό που έχω κατακτήσει, μ’ αφανίζει.

Μένω εκεί που η αγάπη σου δεν έχει αντίκρισμα και οι σιωπές που ανακαλύπτω είναι εθελούσια φυλακή που εντός της ανακάλυψα τον πιο πραγματικό εαυτό μου..


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

unfulfilled Desires 01-12-2013 @ 12:40	Υπεροχο!!! ::theos.::
Vicky mouse 01-12-2013 @ 12:42	Μένω εκεί που η αγάπη σου δεν έχει αντίκρισμα και σιωπές που ανακαλύπτω είναι εθελούσια φυλακή που εντός της ανακάλυψα τον πιο πραγματικό εαυτό μου... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! δεν υπάρχεις.............. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Aνδρέας Lark 01-12-2013 @ 17:24	...μερικοί στίχοι είναι πολύ σημαντικοί... π.χ. ο τίτλος ..."Το Σάββατο...προσπαθώ" ...και το τελευταίο δίστιχο... Νομίζω ότι δημιουργούν μια πολύ δυνατή και όμορφη αντίθεση με το λυρισμό του ποιήματος... !!
ierapostolos 01-12-2013 @ 19:35	....Αυτό που έχω κατακτήσει, μ’ αφανίζει. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS 01-12-2013 @ 22:22	ΜΕ ΑΝΔΡΕΑ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο