Οι ζωες
εχασαν τον ερωτα
την ποιηση που αγκαλιαζει τις κινησεις μας
εχασαν την ζωτικοτητα τους
την θεληση να αγαπησουν
να κλαψουν
να βγουν στους δρομους
και να κραυγασουν για τα χαμενα τους
την θεληση να ζησουν κατι αλλο
κατι που ισως να μην υπηρχε
κατι που θα τους τσακιζε
μα θα τους ειχε χαρισει πνοη
μια πνοη που θα αξιζε τον θανατο
οι ζωες παραμενουν καλπικες
φαντασματα μιας ζωης
που ποτε δεν μας φανερωθηκε οπως θα θελαμε
