| |
Να το κρυψω ?
Να το σκοτωσω ?
Να το θαψω ?
Το σταθερο ειναι αρκετο
Κι ο συμβιβασμος ερωτας
Και τα χτυποκαρδια υπερεκτιμημενα
Και το μιζερο ασημαντο
Και η σιωπη χρυσος
Μονο στα αυγουστιατικα φεγγαρια
Και στις κρυες νυχτες του χειμωνα
Να χανω τον ελεγχο
Να χανω την επιλογη
Να σταματω απλα να υπαρχω
Και αυτο να ζωντανευει
Και να μου δινει ζωη και μενα
Και να μου θυμιζει οσα φοβηθηκα και εκρυψα
Και γω
Να κρυβομαι μαζι του
Να πεθαινω και να θαβομαι
Στο αρκετο και στη σιωπη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
