| |
Οτι κι αν βλέπω κι αν ακούω κι αν η ίδια ζω
έντυσα θώρακα με το βαμβάκι και με το χαλκό
τα συναισθήματα δικά μου ,συμπεράσματα πικρά
σε χρόνο ανύποπτο τα βόλια ,σφήνες και καρφιά
Δικιά μου υπόθεση να 'μαι προστατευμένη κι υγιής
κι αν με κρατάει κάτι είναι η πεθυμιά για τη δημοκρατία
που της ψιθύρισα τις νότες μου, τα νειάτα μου γονυπετής
και σπεύσαν καλοθελητές να τα ταυτοποιήσουν με τη βία
Απροσδιόριστα απ' το δρόμο ουρλιαχτά και γογγητά
εκεί ειναι η θέση μου από φύση και καιρούς λησμονημένους
δικιά μου υπόθεση τα δίκαιά μου ,οι αρχές και τα ιδανικά
για τις στιγμές να, μαι σφουγγάρι σ'ακροβάτες πολιορκημένους...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
