| |
Μ’ αρέσει να στέκομαι μόνος
Στην άκρη εκεί
Απών στη ζωή
Τα μάτια ματώνει ο χρόνος
Εικόνες, ζωές
Περνούν αδειανές
Το χέρι μου απλώνω
Τη νύχτα σηκώνω
Σταγόνα με φως να χυθεί
Οι δρόμοι στεγνοί να ξεχνάνε
Το δάκρυ, το αίμα
Της γης τη βροχή
Ελπίδες μου, φοβίες μου
Κρυμμένες απορίες μου
Λιμάνια που γυρεύω
Στου νου τις ιστορίες μου
Περνώ στις αϋπνίες μου
Και ξαναδραπετεύω
Μ’ αρέσει να στέκομαι μόνος
Παρέες του χθες
Δεν είν’αρκετές
Ζυγώνει της νύχτας ο πόνος
Σημάδια μικρά
Του τέλους σκιά
Το χέρι μου απλώνω
Τη νύχτα σηκώνω
Σταγόνα με φως να χυθεί
Τα όνειρα να λησμονάνε
Πως είναι να φεύγεις
Μακριά απ’τη ζωή
Ελπίδες μου, φοβίες μου
Κρυμμένες απορίες μου
Λιμάνια που γυρεύω
Στου νου τις ιστορίες μου
Περνώ στις αϋπνίες μου
Και ξαναδραπετεύω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
