| |
| | Ο Φτωχός της πλατείας |  | | |
Ο Φτωχός της πλατείας
Στη γειτονιά όλοι τον ξέρουν τον φτωχό
να περιφέρεται για λίγη ελεημοσύνη,
κι όλοι του φέρονται με κάποιο χλευασμό
που ΄ναι μονάχος και δεν έχει που να μείνει.
Για στρώμα έχει ένα χαρτόνι από κουτί,
ένα πακέτο από τσιγάρα τελειωμένο
μια μισοάδεια, πια, μπουκάλα με κρασί
κι΄ αυτό το βιος του, όλο κι όλο, -τον καημένο.
Λίγα που τρώει, του τα δίνουν σε χαρτί
-Να πεις περίσσευμα πως είναι ή αποφάγιο ;-
Δεν τον πειράζει και γι αυτόν είναι γιορτή,
κι ένα θα πει –«Ευχαριστώ» για το κουράγιο.
Μέσα απ΄ το τζάμι του σπιτιού του ο καθείς
στην ευτυχία του, στη ζέστη, στη χαρά του
τον φτωχαδάκο δεν τον κάλεσε κανείς
κι ούτε που σκέφτηκε να πάει και κοντά του…
Κανείς δεν θέλει μια κουβέντα να του πει,
θα δώσουν κάτι αν τυχαία τον τρακάρουν,
όλοι τον θέλουν πίσω να ‘ναι από γυαλί,
την «καθώς πρέπει» τους ζωή να καμουφλάρουν
Ένα πρωί θα βρουν το σώμα του νεκρό
και ξυλιασμένο από το κρύο μες στα χιόνια.
Όλοι θα πουν πως είναι κάτι τρομερό,
μα ένα δάκρυ δεν θα τρέξει από συμπόνια..
.....
Κι η άλλη μέρα δεν θα έχει πια φτωχό
να τριγυρίζει ανάμεσά τους μες στα κρύα.
Μέσα απ΄ τα τζάμια δεν θα σκέπτονται γι’ αυτό
όμως θα λεν, πως κάτι λείπει απ΄ την πλατεία !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
Sofitsa
10-12-2013 @ 11:48 | ::theos.:: ::sad.:: ::theos.:: | | Μαρία Χ.
10-12-2013 @ 11:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::no.:: | | χρηστος καραμανος
10-12-2013 @ 12:34 | SPOYDAIOS CHRISTOS P!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
10-12-2013 @ 13:37 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Tessi
10-12-2013 @ 18:22 | πολυ όμορφο Χρήστο!!!! | | athos.ioannou@gmail.com
10-12-2013 @ 20:31 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| | keramos
10-12-2013 @ 21:29 | Διότι ζούμε σε ΄΄οργανωμένη κοινωνία΄΄, Χρήστο, που η οργάνωσή της υπάρχει για τηνκλοπή του ανθώπινου μόχθου, χωρίς ίχνος κοινωνικών παροχών!!! ...
΄΄Όπου ο φτωχός κι η μοίρα του΄΄, λέει ο λαός... | | CHЯISTOS P
10-12-2013 @ 21:34 | Όσο υπάρχουν χαρτόκουτα, Κέραμε, δεν φοβάμαι τίποτα... Μα με την κρίση θα στερέψουν και αυτά... | | konmark
10-12-2013 @ 21:35 | http://www.youtube.com/watch?v=Q2vaHcCfZss ::up.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-12-2013 @ 23:00 | Ωραίο!!!
::hug.:: | | Α.Ε. ΕΠΕ
11-12-2013 @ 10:21 | Χρήστο με συγκίνησες!
Από το ημερολόγιο των δεκατεσσάρων μου χρόνων, θυμήθηκα και ανέσυρα αυτό
Ο τρελός
Ήταν καμπούρης και μικρός
Κι έμενε πάντα μοναχός
Μες στη μεγάλη πόλη
Τα μάτια του ήταν σκοτεινά
Και δεν μιλούσε πουθενά
Τρελό τον λέγαμ’ όλοι
Στου δρόμου τη μικρή γωνιά
Με ήλιο ή με παγωνιά
Στεκόταν και με λύπη
Το χέρι του άπλωνε δειλά
Για να φωνάξει σιωπηλά
Πως κάτι τι του λείπει
Κι όλοι τον λέγαμε τρελό
Στης πόλης μέσα τον αχό
Καμπούρη γέρο μοναχό
Θα δεις να τριγυρίζει
Έχει τη θλίψη στη ματιά
Μα στα παιδιά χαμογελά
Γλυκά τους ψιθυρίζει
Και τον φωνάζουμε τρελό
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν κατάφερα να κάνω όσα θα ήθελα
και θα μπορούσα ίσως, γι αυτούς τους ανθρώπους
::love.:: ::hug.:: | | Μαρία Χ.
11-12-2013 @ 15:18 | A...!Έγραψες !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
