| |
Της το 'πε κείνη στο καφέ
της το 'δειξε το χέρι
η μοίρα τι θα φέρει
και 'ριξε και τη τράπουλα
που ήτανε ξεφτέρι
Δε πίστεψε, δε ρώτησε
δε γύρεψε να μάθει
περίμενε να πάθει
και καθώς έπαθε πολλά
όσα της είπαν τα χαρτιά
Έτρεξε, ασήμωσε ξανά
να μάθει τι 'ταν τώρα στα σκαριά
ήταν χιλιάδες οι χαρές
ανύπαρκτες οι συμφορές
για κάθε άλλον ζηλευτές
Στο χρώσταγε είπε το "χθες"
τι ψάχνεις τώρα τι τα θες
για σένα έρχονται γιορτές
όχι δεν θα μπορείς να λες
ποτέ σου δε θα ξανακλαίς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
