| |
Η αηδία
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Τελευταία με κυριαρχεί μία αφόρητη αηδία
Πνίγομαι και σαν σαράκι με τρώει η αδικία
Δίχως μίσος δίχως πάθος βιώνω γεγονότα
Πολύ θα το΄θελα να΄ μουν μικρή σαν πρώτα
Ίσως φταίω και ίσως δεν το καταλαβαίνω
Συνειδητά σκύβω το κεφάλι και σωπαίνω
Απογοητεύτηκα και πλέον έχω κουραστεί
Οι θεοί ,εκεί πάνω με έχουν καταραστεί;
Όπου κοιτάζω τολμώ, με θάρρος αντικρίζω
Δεν παρατώ τα όπλα το εγώ μου μακαρίζω
Τα νεανικά μου όνειρα και ελπίδες γκρεμίζω
Το μέλλον , τα τίμια γερατειά μου χαλαλίζω
Στροβιλίζομαι σε μία μόνιμη δυσάρεστη δίνη
Δεμένη σε μία φωταγωγημένη κλειστή πύλη
Αιμορραγώ! παγιδεύτηκα σε μία αόρατη ύλη
Η τύχη με άφησε φτάνω στου βίου την δείλη;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
