| |
[align=center]
Στη Κοραλλένια θάλασσα άφησα τον καημό μου
εκεί ε πρωτομίλησα στο μαύρο τον αράπη
μετά από μήνα έγινε το μαύρο βάσανό μου
στο Ρίο που καταπλεύσαμε έχασα την αγάπη.
Άκουσε μαύρε είπα του στην βάρδια μας τη νύχτα
στο Ρίο περιμένει με μια όμορφη μουλάτα
θα δεις όταν θα φτάσουμε με αυτή τη σκυλοπνίχτρα
μες τα μπουζούκια του πατσά να ξέρεις σπάει πιάτα.
Κάνει πολλά κουνήματα χορεύει στο τραπέζι
πως μ' αγαπά μου έταξε παιδιά θέλει να κάνει
στους έρωτες κουράστηκε δε θέλει πια να παίζει
και όταν θέλω θα μπορεί να βάλουμε στεφάνι.
Η μοίρα που μ' εμπόδισε σαν φτάσαμε στο Ρίο
βάρδια να έχω την πρωτιά την νύχτα με το κρύο
Την άλλη μέρα ξεκίνησα να πάω στην αγάπη
και την ναι βλέπω αγκαλιά μαζί με τον αράπη.
Είναι ένας κάβος μυστικός ένα κρυφό ακρωτήρι
της συλλογής οι ναυτικοί το λεν μπουρινασμένοι
και εγώ το λέω άκομψα της μνήμης χωνευτήρι
όλα εκείνα που έκαναν σβήνουν μετανιωμένοι
καλημέρα στις μετανιωμένες ψυχές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
