stixoi.info: Τα κλειδιά της αθωότητας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133377 Τραγούδια, 272106 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τα κλειδιά της αθωότητας

πόσο κοστίζουν τα όνειρα μας; και πόσο τα κλειδιά της αθωότητας μας για να τα ξαναγοράσουμε;

[I][B]Τα κλειδιά της αθωότητας [/B]

Στου πρωϊνού την καταχνιά φεύγουν καράβια
και παίρνουν όνειρα σε χαμηλές τιμές
ενάν σταυρό κρυφά φιλούν τα παληκάρια
και παραδίνονται σε άγνωστες δομές

Οι κοπελιές από μακριά κουνούν μαντήλια
το δάκρυ αφήνουνε τα χείλη ν’ ακουμπά
στην Παναγιά μάνες ανάβουνε καντήλια
και το φιτίλι μες στο λάδι κολυμπά

Η καταχνιά σαν καταπίνει τα καράβια
αφήνει πίσω της μονάχα τον καημό
στα σπλάχνα μπίγει τρυφερά τα παληκάρια
για να ξεχάσουνε γοργά τον χωρισμό

Φορτούνες, θύελλες οι πρώτες εμπειρίες
κι άντρες γίνονται με πόνο τα παιδιά
σε χαραγμένες πάντα όμοιες πορείες
πουλούν τα όνειρα και χάνουν τα κλειδιά

Κι όσο μπαρκάρουνε σε μακρινά λιμάνια
τόσο τα όνειρα τους μένουνε μισά
η ευχαρίστηση που νιώθαν, τώρα σπάνια
κι ο ψεύτης χρόνος την στιγμή αναμασά

Στην σιγαλιά της νύχτας πάντοτε γυρνάνε
κι αντί σταυρό κρατούνε τώρα πια σουγιά
τα χείλη στέγνωσαν κι οι νιές άλλους φιλάνε
το λάδι σώθηκε χωρίς μια πυρκαγιά[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Πυρ κατά βούληση Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

True Dimension

MARGARITA 12-12-2013 @ 11:39	Όνειρα ορφανά...έτσι ζει ο άνθρωπος....όμορφες εικόνες και συναίσθημα μπράβο σου....
ΑΝΤΗΣ 12-12-2013 @ 12:02	ωραιο
YABER 12-12-2013 @ 14:51	πολυ καλο !!!!! ::up.:: ::up.::
Αταξίδευτος 12-12-2013 @ 16:50	Ωραία λυρική γραφή που κυλάει και σε πάει ταυτόχρονα... Μπράβο Grisio ::yes.::
G.LEOU 12-12-2013 @ 17:09	Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Τ Α Τ Ο ! ! ! Πανέμορφο. Εξαιρετική και μοναδική η γραφή σου. ::blush.:: ::love.:: ::hug.::
... άρα υπάρχω 12-12-2013 @ 21:27	Πολύ ωραίο το ποίημά σου Grisio! Περιγράφεις έναν μεγάλο κύκλο ζωής... με λίγα εύστοχα λόγια. Ένα παράπονο για φινάλε: "το λάδι σώθηκε χωρίς μια πυρκαγιά" κι ένας κόμπος στο λαιμό...
GRHGORHS K 13-12-2013 @ 06:49	Στην σιγαλιά της νύχτας πάντοτε γυρνάνε κι αντί σταυρό κρατούνε τώρα πια σουγιά τα χείλη στέγνωσαν κι οι νιές άλλους φιλάνε το λάδι σώθηκε χωρίς μια πυρκαγιά ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο