|
| Είδα περισσότερα | | | Ποίημα για μελοποίηση | | Είδα περισσότερα
κι από σένανε,
στο γιαλό τα κότερα
που πηγαίνανε,
στη στεριά τα σήμαντρα
που χτυπούσανε,
τους εχθρούς μου στη μάντρα
πάνω, που ’σανε.
Τότες, επροσπάθησα
– δε θα τ’ αρνηθώ –
κάπως να το μάθεις, α,
πως θα σκοτωθώ,
μα πικρά θυμήθηκα
πως σε πούλησαν,
σε σοκάκια ανήθικα
να ’σαι δούλη σαν.
Έτσι, θάρρος γέμισα
μέσα μου βαθιά,
βγήκα και πολέμησα
μ’ εκατό σπαθιά,
να αισθανθείς περήφανη
μόλις θα με δεις
κι η πληγή να μη φανεί
που ’χω αποβραδίς.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | |
|
nikodo 13-12-2013 @ 19:50 | πολύ καλό Παναγιώτη | | Α.Ε. ΕΠΕ 13-12-2013 @ 22:02 | Εξαιρετικό! Ο τρόπος που γραφεις είναι μοναδικός!!! | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 13-12-2013 @ 22:51 | Ωραίο!
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | Amersa K 16-12-2013 @ 00:19 | Δεν θα πω για την καινοτομικότητα της θεματολογίας και της σκέψης σου, είναι δεδομένες, αλλά οι ομοικαταληξίες σου κεντάνε! Μακράν!!!
::1763.:: | | πανσελινος 03-04-2014 @ 18:19 | Έτσι, θάρρος γέμισα
μέσα μου βαθιά,
βγήκα και πολέμησα
μ’ εκατό σπαθιά,
να αισθανθείς περήφανη
μόλις θα με δεις
κι η πληγή να μη φανεί
που ’χω αποβραδίς.
νομίζω ότι θέλει πολύ θάρρος , δύναμη και αξιοπρέπεια να μη δείχνει κανείς τις πληγές του | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|