| |
| | ένα θλιμμένο προσωπάκι στο τζάμι |  | | | ΗΤΑΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑΝ ΑΘΩΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΛΗΤΙΚΑ ΜΟΝΑΧΟΥΛΑ ! ! ! ΛΑΜΠΕΡΕς ΕΣΠΕΡΕς ! ! ! ΣΤΙΧΟΔΟΙΠΌΡΟΙ ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! ! * Λ Α Μ Ψ Η * | | |
~*~*~*~ΕΝΑ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΑΚΙ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ~*~*~*~*
Κάθε μέρα του χιονιά ήντανε για κειο ερημιά , είχε παραδώθει σ΄ασημένια δεσμά και το βλεματάκι του χαμένο στο πουθενά ! Όχι ! Δεν είχε κενά μον΄έτρεμε κεια της λήθης τη λησμονιά , μήτε σκουτιά πορφυρά , μπολερό χρυσοστολισμένα μον΄ένα πρασινολαμπερό πλεκτό που τις κρύγιες νυκτιές του χειμώνα το κρατούσε ζεστό !
Δεν γνώριζεν τον ντουνιά πέρα απέ τς αυκής τους το ρηπωμένο δέντρο κειο ενόμιζεν πως ήντανε τς γης το θεάρεστον κέντρο. . .
και τα πονεμένα χρόνια περνούσαν , κειο όμως στιγμολεπτό εν το λυγούσα , μήτε το λυποψυχούσα , αντίθετα καρτερικά το αντρειούσα σαν ματωμένα επεριπατούσα ! ! !
Λαμπερή διακατέει Μαλάματος Ψυχή που ακόμα στς θλίψης το πατάρι εβρήκε αρμένικη γοητευτική ασίγαστην περιπλανητική ηθικοπλασμένη ομορφάδα που δεν ματαξανάειδα . . . Πάλευε μονάχο ωσάν τ' αγρεμένο τζίμα το σκληρόν το βράχο
διόλου εν κατείχε άγχος . . . ΤΑΞΙΔΕΥΓΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΠΟΜΕΝΕ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ ΑΠΕ ΤΗΝ ΟΡΦΑΝΕΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ . . .
Στο σφαγιστό κειο το σκονιασμένο παραθύρι εβρήκε τ΄ουράλιο μεγαθήρι . Κειο που 'εμελλε την ανασεμιάν του να παγώσει μα στιβαρόν το στήθος να ορθώσει ! ! !
Γνώση μή νομίζετε , ιδιαιτέρα εν κατείχε μα διέθεται κειο το Xάρισμα αν θέτε να το ειπείτε . . .Τα τρυφεράν του xεράκια ποτές εν γνώρισαν ευγενικά xαδάκια , σαν εσπούδαζε τη ζωή στα σκοτεινά σοκάκια . . . μήτε οικογενειακήν θαλπωρή
κάτω από ενός πορφυρούν ~ γκί τη γιορτή ! ! !
Μήτε παιδικά ονειρεμένα κατακόκκινα τρενάκια , μήτε αχνοστολισμένα
κουραμπιεδάκια ,κεια που γλυκαίνουν τον τρυφερουρανίσκο
απέ τα μικάκια με τα ζωφερά μαγουλάκια
και τα κοκκινωπά σκουφάκια ! ! !
'Ετσι ανυμένοντας τς καλλές του τις Μοίρες περνοδιάβαινε στις εσοχές της κλεψύδρας του χρόνου με τ' όπλον του επ΄ώμου ! ! !
Βρέθηκε με 'ΑΔΕΛΦΙΑ ΑΙΜΑΤΟς' κεια που το αγαπήσανε αληθινά ακόμη κ στα παγερά στενά που εν ήντανε σπαρμ'ενα γιασεμιά & δυόσμο αλλά έδιναν μια τρυφεράδα στην σκληράδα απέ τς μοναξάς τον πόνο . . . πως εν είχε πομείνει
ρημοστοιχειωμένον Αλήτικα στον κόσμο ! ! !
Δεν γνώριζε άλλο δρομί γιατί κεια τη πικραμένη του 'χανε χαράξει βλέπετε διαδρομή ,
τότε ήντανε αδύναμο σπουργητάκι τώρα γένηκε Ασημένιο ΠετροΓεράκι με θεάρεστο χαμογελάκι στο προσωπάκι κι ένα αριστουργηματικόν βλέμμα σαν Αστράκι ! ! !
κέρασμα σ΄ένα έμορφο αλήτικο Αγγελάκι
που πετάρισε γρήγορα σε Θεάρεστον τσαρδάκι ! ! !
γεια μας ! ! !
* Λ Α Μ Ψ Η *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | * ΛΑΜΠΕΡΈς ΜΈΡΕς & ΕΣΠ'ΕΡΕς ΑΠΟ ΑΓΡΕΜΈΝΕς ΑΣΗΜΟΘΆΛΑΣΣΕς ~ΚΑΤΆΦΥΤΕς ΣΤΕΡΙΈς & ΠΟΛΎΧΡΩΜΟΥς ΑΙΘΈΡΕς!!!* | | | |
|
ταπεινος ναρκισσος
18-12-2013 @ 09:38 | http://www.youtube.com/watch?v=SPF7p8ong-g | | ταπεινος ναρκισσος
18-12-2013 @ 09:40 | http://www.youtube.com/watch?v=Lwk3r-toQLQ | | G.LEOU
18-12-2013 @ 09:54 | Καλημέρα Σταυρούλα.
::blush.:: ::hug.:: ::love.:: | | ταπεινος ναρκισσος
18-12-2013 @ 21:18 | Κι ένα αδέσποτο μικρό
χωρίς πατρίδα και θεό
με κοίταξε στα μάτια
Κι ήρθε κοντά μου μια βραδυά
Κι έγιναν σκόνη τα πανιά
Και στάχτη τα κατάρτια.
Ταύτα είναι τα περισπούδαστα στοχάσματα, τα οποία
μετέρχεται με μετριοφανή αυτογνωσία αυτό το τραγούδι.
Το άλλο κατάφορτα εμφορτείται με τούτους τους θεσπεσίους
στίχους.
Βγαίνει βόλτα η λατέρνα,
στολισμένη ως τη φτέρνα,
κι ένα αμούστακο χαμίνι
μιας μικρής τον ήλιο πίνει.
Προσωπικά είμαι ένα πριγκιπικό άνθισμα σε ευγένεια
αισθαντικότητας και διατράνωση ήθους.Είμαι ένας άνθρωπος
ο οποίος όταν παρατηρώ έναν επίσης άνθρωπο στα βλέμματα.
Αποπειρούμαι να τον κοιτάζω δίχως κακόβουλη προαίρεση.
Τούτο το διαβεβαιώνουν και οι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται
τριγύρω μου.Από την άλλη ο Αντουάν ντε Σαίντ-Εξυπερύ
στον Μικρό Πρίγκιπα.Διεξαγάγεται από τούτο το συμπέρασμα
σε ένα ταξίδι περιήγησης το οποίο επόπτευσθε με επιμέλεια
στην Πολωνία.Εκεί σε μια ανοιχτή άφραχτη πόρτα ενός
τραίνου παρατήρησε, έναν νεαρό Ρομά ενόσω κοιμόταν
συντροφιά με τους γονείς του.Πόσο πανωραία πανέμορφο
διακατεχόταν,στην ακαταλάγιαστη εξαγνισμένη συγκατάνευση
του.Με ποία ομορφοσύνη θα αγγιζόταν στον αποπλανημένο
εγκοσμίου περιτράνησης σύμπαν.Εάν κατείχε τον κόσμο της
καταλλαλισμένης μόρφωσης.Όμως τούτο το παίδι θα κατέλθει
χαμένα απερίγραπτα άκοπο από το σταυροδρόμιο της ζωής.
Στο ταξίδι του Αντώνη Κανάκη στη Σιέρα Λεόνε, σε ταύτο
το ταξίδι εκθαμβιαστήκαμε από την ομορφιά των κατοίκων
ταύτης της χώρας.Απο την πρωτεύουσα της το Φριτάουν
μέχρι όσες τόσες τοποθεσίες είδαμε από την περιφέρεια αυτής
της χώρας.Εγνωσθήκαμε βεβαίως στην σωματική αναπηρία,
τούτων των κατοίκων της σε αφανέρωτο μέγεθος ανθρώπων.
Δεν συγκυριαρχούμαι όμως μονάχα από την ιδιαιτέρα μορφή
από την υπερουσία εξοχή της ευδοξίας ταύτων.Αλλά από
την υπέρ τους επιχειρηματολογία ότι είναι θύματα εμφυλίου
πολέμου με την γειτονική τους Λιβερία.Για την εκτυφλωτική
ανθοστόλιση των διαμαντιών και των άλλων παραγμένων
ορυκτών τους.Και καταλήγω με εκείνο το πρότυπο με το οποίο
αποτύπωσε με την ζωγραφεία του χάρματος του χαρηκτήρος
της.Μια νεαρή εννιάχρονη Ρομά που επιθυμούσε υπέροχα να
μορφωθεί.Είναι διαμελισμένο μην άγνων κρίμα να μην
αφήσεις αυτό το εννιάχρονο να μορφωθεί.Επιβαλλόταν αυτό
να διακατέχει τις ευκαιρίες, της ακατακρίτης συμπόρευσης, της
αξιοσύνευτης καρποφόρησης της αποσκλαβωμένης ζωή της.
Ταύτα έχω να σου διαμηνύσω με ευσεβασμό σεβαστική
Σταυρούλα.Θεσπέσιο σου καληνύχτισμα.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
