| |
Ήταν απ΄ ατσάλι και είχε μια λάμψη μοναδική ήταν μια μηχανή του χρόνου έτοιμη να μου παραδοθεί.
Είχε πλατιές αναλαμπές και ηλεκτρισμένες ενοχές.
Ήταν γεμάτη πρόσωπα γνωστά
που με περίμεναν για να ξεφύγουν απ΄ την φθορά.
Είχε κουρέλια τυλιγμένα ολόγυρα της
μα και σημαίες ζωγραφιές μες την καρδιά της.
Είχε σπασμένα όνειρα γεμάτα ουσία
και μια φωτιά φυσούσε απουσία.
Στο άγγιγμα της στιγμές ριγμένες
έτσι αδιαφανές σκόρπιες σε μια πορεία νωθρά κρυμμένες.
Είχε ατσάλινες πτυχές που ήταν λουσμένες από χροιές
Βαμμένες άρωμα από κανέλλα
βασανισμένες χρώμα από φοβέρα.
Όλα γυρίζουν παλιές ζωές,
στρώματα σκόνης από φωνές
χορεύουν και δακρύζουν με σιδερένια ανάσα ζωγραφίζουν
καινούργιους δρόμους τώρα μου ορίζούν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
