[align=center]
Κάθισε δίπλα μου βλέπε την θάλασσα
εκεί μέσα ολόκληρη ζωή σπατάλησα
χαμένους ξεβράζουν τ' άγρια κύματα
χρόνια λησμονημένους σε υγρά μνήματα.
Ετούτοι κάποτε σύντροφοι μου ήταν
να στήσουν όνειρα στη θάλασσα μπήκαν
μα ναυαγοί χώθηκαν στα δάκρυα τους
γιατί οι αγάπες ζούσαν μακρυά τους.
Τα κύματα έρχονται βγαίνουν καμπόσοι
Θεέ μου πια μοίρα τους είχε προδώσει
τα μάτια μου πια δεν τους χωρούν ε
μνημόσυνο να κάνω τώρα ζητούνε.
Έλα μαζί μας στα βαθιά θα ξεχάσεις
αιώνια αγάπη θα βρεις δεν θα χάσεις
Μα εγώ δίπλα σου θα περιμένω
να κάνω μνημόσυνο σε κάθε πνιγμένο.
Σιγά νωθρά να βραδιάζει αρχίζει
για πρώτη φορά το κορμί σου μ' αγγίζει
Στεριά πατώ αγκαλιά μ' ένα σώμα
Χριστέ μου τίποτα δεν χάθηκε ακόμα
Απόδοτε η θάλασσα τους εαυτής νεκρούς
έχυσα το δάκρυ μου μόνο για ζωντανούς
που ζουν στην στεριά και δεν αγαπάνε
γιατί από αγάπη ποτέ δεν πονάνε.
