| Και όσο τα όνειρα μου έχτιζα
Τον εαυτό μου άφηνα
Και όσα η καρδιά με προσταζε
Στα δυο σου χέρια τα φερνα
Αντίο άκουσα αρκετά....
Καρδιά δεν μου μεινε να νιώσω
Στο κρύο έθαψα πολλα..
Το χθες δεν μ άφησε να δώσω..
Επέτρεψε μου να μεθώ
Σαν πεσει το σκοτάδι
Το πρόσωπο σου νοσταλγώ
Να νιώσω ενα χαδι
Μπλοκαρανε οι σκέψεις μου
Θολούρα στο μυαλό μου
Ζάλη και αποτσιγαρα
Σε φερνουν στ όνειρο μου
Νιώσε δεν είμαι αθάνατος
Σκέψου τι είναι ψέμα..
Τι προσκυνώ τις νύχτες μου.?
Τι θέλεις από μένα..?
Εγώ θεό μου σ έκανα
Και πίστεψα σ εσένα
Εγώ μικρός την έκανα
Δεν άντεχα αλλο ψεμα
Και εσύ μικρή μου προσπερνας..?
Φανάρι πράσινο στο διάβα σου θα βρεις..?
Ποιος σου μάθε να οδηγας
Σα αυτό τον δρομο που λέγεται ζωη...
By George Pro
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|