| |
Στην σκεψη μου σε επλασα, σ'ενα μικρο αστερι
μα εισουνα πολυ μικρο και εισουν μακρυα μου
και τοτε σε φανταστηκα, σαν το γλυκο αγερι,
μα παλι εισουν αχρωμο, και παγωνε η καρδια μου.
Σε εκανα μια θαλασσα απεραντη γαλαζια
που μεσα σου να αντανακλα η πουλια το φεγγαρι
και τα δικα σου κυματα γλυκα να κανουν ναζια
σε καθε εναν ναυτικο, σε καθε ταξιδιαρη.
Μα σκευτικα σαν ηθελα να'θω στην αγγαλια σου,
εσυ μια τετοια θαλασσα απεραντη μεγαλη
πως θα μπορουσα να χαθω, μες τα βαθια νερα σου
στα απεραντα τα βαθη σου, και στα δικα σου καλλη
Και σκευτικα και σ'εκανα γλυκους δικους μου στοιχους,
για να σε σιγοτραγουδω, με τους δικους μου ηχους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
