Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προλογος
 μετα απο πολλους μηνες σιωπης, παλι εδω....
 
Μη φοβάσαι
μου λες...
σε κάποιας άλλης ακρόπολης
το κουτί
θα ειδωθούμε ξανά
στα ίδια μάρμαρα
μα σκαλισμένοι θα 'μαστε εμείς
στο ξύλο
και στην ιστορία

...μου ειναι δύσκολο να σ'αποχαιρετίσω
τους ιδιους παρθενώνες πάντα ν' ανεβαίνω...






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πάρε το αίμα μου και κάνε το μελάνι
 
Μαυρομαντηλού
22-12-2013 @ 17:58
μα σκαλισμενοι θα 'μαστε εμεις
στο ξυλο
και στην ιστορια

μα μου ειναι δυσκολο να σ'αποχωριστω
τους ιδιους παρθενωνες παντα ν' ανεβαινω
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΤΣΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΙΩΝΙΟΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::kiss.:: ::kiss.::

ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ε;;;;;;;;;;;;;
ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
**Ηώς**
22-12-2013 @ 19:20
σκαλισμένοι στο ξύλο...
πολύ καλό! ::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
22-12-2013 @ 19:34
::theos.::
unfulfilled Desires
23-12-2013 @ 12:06
Υπεροχο! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο