| Ο εφήμερος, αλλοπρόσαλλος χορός
των ετοιμοθάνατων κίτρινων φύλλων.
'Αναρχος. Κυκλικός που και που.
Μαέστρος ένας άμουσος, ανελέητος βοριάς
που απρόβλεπτα κουνάει τη μπακέτα του
διευθύνει εμβατήριο πένθιμο, θανατερό.
Το εκκωφαντικό σούρσιμο των ξερών φύλλων.
Δυο τρία έπεσαν απάνω μου
στην παγωμένη γκρίζα άσφαλτο
στο τσιμενταρισμένο πεζοδρόμιο.
Φιλί θανάτου δίνουν σε ό,τι αγγίζουν
με πληγές γεμίζουν τα πάντα γύρω τους
και την απελπισιά του τέλους. Του Τέλους.
Ο χορός των φανταχτερών κόκκινων φύλλων
Τελευταία ικμάδα ζωής πριν σαπίσουν
πάνω σε στείρα, αφιλόξενα κρεββάτια.
Άγονη σήψη χωρίς επιστροφή
χώμα δε θα γίνουν ξανά
παλιγγενεσία δε θα γνωρίσουν.
Και τι ειρωνία! 'Ολα αυτά να γίνονται
σ' έναν δρόμο που κάποιοι ονόμασαν Προοπτική.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|