Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το θύμα
 
[color=#000000][font= Segoe Script] λατρέψαμε τον ίδιο το θεό
αυτόν που τώρα αναίτια πεθαίνει
τα όνειρα από λάσπη και πηλό
η πρώτη η βροχή πάντα ξεπλένει

προσπάθησα στα άστρα τους να βρω
το κάτι που θα έχει σημασία
και πήρα μονάχα ένα σταυρό
καρφιά, ένα βωμό και μια θυσία

στερέψανε κι οι λέξεις, τι να πουν
μετέωρες παντού τόσες εικόνες
δεν ξέρουν και αμήχανα κοιτούν
η άνοιξη μαζί και οι χειμώνες

πώς χώρεσε η ζωή σε μια στιγμή
που χάθηκε και ζει όμως για πάντα
δεν έχουν οι ζωές μας εποχή
μυστήρια κι αλλόκοτη μπαλάντα

μας μείνανε μονάχα τα καρφιά
τα χέρια σου ή άλλα να καρφώσεις
θυσία ο βωμός σου να ζητά
το θύμα θα σαι πάντα τελικά
εσύ, κι αν σταυρωθείς, ή κι αν σταυρώσεις [/font][/color]












 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
adespotoi
28-12-2013 @ 03:49
συμφωνώ μα καλύτερα να μη σταυρώνουμε τους άλλους....... ::up.:: ::smile.:: ::smile.::
smaragdenia
28-12-2013 @ 09:55
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑΝΝΗ

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ.................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
28-12-2013 @ 16:06
πώς χώρεσε η ζωή σε μια στιγμή
που χάθηκε και ζει όμως για πάντα
δεν έχουν οι ζωές μας εποχή
μυστήρια κι αλλόκοτη μπαλάντα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
29-12-2013 @ 15:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο