| |
αυτα που θα ρθουν και αυτα που προσπερναμε
γινονται σκεψεις που σαν συννεφα σκορπανε
παρε μελανι ακριβο απο σουπια 7 κυματων
και γραψε και στα αρματα
τα λογια των χαμενων
για να φυσησει αερας στα αρμενα
θελει δουλεια πολλη στη πλωρη
ακομα περιμενει ματαια η πολη
και ο διαβατης μια μορφη βιαστικη
εις την αιθαλομιχλη μας τραβαει
η ιδια η αβαστακτη η σιωπη
χωρις αιδω χωρις περισκεψη περισση
με διαταγματα παλευουνε την συνειδηση μας να πνιγει
ματαια ευχεσαι αλλαγες δεν πιανουν οι ευχες
θελει ειπε καποιος να πολεμας
και να μην μιλας
μα χωρις φωνη και σκεψη
η ορμη γινεται απογνωση
για αυτο κυνηγανε να συντριψουνε την μορφωση
ευκολα τα προβατα να σαλαγανε
και στα συντριμια της ζωης οι ασωτοι να γλεντανε
ο δρομος οδηγει στο τριστατο
εκει που ακομα η εκατη περιμενει προσφορες
και οι σκυλοι αλυκτανε τις αυγες
μην τους ξυπνας απο τον ληθαργο αποτομα
δεν ηρθε ακομα η ωρα
μα το τελος μας δεν ειναι της μοιρας το καπριτσιο
και μια σπιθα θα αλλαξει ολη την γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
