| Με περίεργο βλέμμα στους περαστικούς
Σε καιρό κρίσης μέσα σε πανικούς
Οι άνθρωποι το παίζουν πολύ σοβαροί
Ανάβουν τσιγάρο περπατούν βιαστικοί
Με περίεργο βλέμμα και παγωμένη καρδιά
Να φάνε δεν έχουν ζητούν ανθρωπιά
Φοβάμαι όμως πως και αυτή τη βραδιά
Φωτιές θα ανάβουν σε κάποια γωνιά
Μη τους κοιτάς
Μη προσπερνάς και δήθεν απορείς
Ό’τι η καρδιά ζητά
Είναι να δίνει ζεστασιά
Με περίεργο βλέμμα όνειρα πλάθουμε
Θα μπορούσαμε όλοι τα ίδια να πάθουμε
Υπάρχουν πράξεις ακριβές και φθηνές
Δώσε παρηγοριά τον παράδεισο αν θες
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|