| Κάθε μέρα πεθαίνω.
Κάθε νύχτα γεννιέμαι.
Σκέφτομαι συνεχώς την αυτοκτονία.
Όχι σαν πράξη
αλλά σαν κατάσταση.
Έναν τρόπο ζωής στον οποίο μπήκαμε
και ή δε θέλουμε
ή δε μπορούμε να βγούμε.
Εμείς!
Είμαστε πολλοί.
Ή μάλλον λίγοι.
...
Σκοτώνω το εγώ μου και συνεχίζω
Εμείς.
Αποτελούμε ομάδα.
Ένα κομμάτι σπασμένο σε κομμάτια.
ή κάτι τέτοιο.. δε με νοιάζει
εγώ πεθαίνω.
κάθε μέρα.
κάθε ώρα.
κάθε χρόνο.
ανάλογα με τον τόπο.
Σιγά σιγά το συνηθίζω.
Είναι λίγο δύσκολο.
και συχνά φοβάμαι.
Μα πεθαίνω.
και αυτό είναι το παρόν.
πρέπει να το βιώσω.
Γιατί μετά θα 'ρθεί η χαρά.
Η γέννα, το γέλιο.
και ύστερα πάλι δάκρυ.
κι όταν δε θα 'χω τι να πω
θα ξαναεπιστρέψω.
Και η επιστροφή είναι όμορφη.
Σίγουρα.
Κάθε τι είναι όμορφο.
Ακόμα και οι μεγάλες ανάσες
πάνω απ' το βούρκο.
Με κλειστά μάτια.
Μην ακούς για λίγο.
Ένα άρωμα.
Μια ανάσα και πάλι πίσω.
Διαμορφωμένος.
Αφθαίρετος.
Ήρεμος.
Κάπως έτσι ήταν.
Τον είδα κι εγώ.
Τώρα άκου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|