| |
Κι αυτός ο χρόνος τελειώνει
Δίχως ελπίδα και χαρά
Εσύ 'σαι μόνος.. κι εγώ πιο μόνη
Τίποτε γύρω δεν μ' αφορά...
Απόψε θέλω να μείνω σπίτι
Νά 'χω μια γάτα για συντροφιά
Κι έξω ένα γκρίζο, μικρό σπουργίτι
Να κελαϊδάει στη συννεφιά...
Δεν έχει χρώμα αυτή η μέρα
Γύρω γιορτάζουν.. μα εγώ πενθώ
Δεν θέλω φίλου την καλησπέρα
Στη θλίψη μέσα θα αφεθώ...
Φεύγουν τα χρόνια.. γοργά καράβια
Μα δεν με παίρνουν ποτέ μαζί
Σαν επιστρέφουν στη μνήμη.. άδεια
Ρωτώ που πήγαν.. πού είσαι εσύ...
Θέλω να γράψω πικρά τραγούδια
Τον πόνο νά 'χουνε στιχουργό
Nά 'χουν συνθέτη.. ψυχής λουλούδια
Κι ερμηνευτή τους το σπαραγμό...
Στα ταβερνάκια.. στα καφενεία
Εκεί που πνίγουνε τον καημό
Εκεί που ψάχνουν αφετηρία
Όσοι ξεφύγαν απ' το χαμό...
Να τραγουδάνε για την αγάπη
Κι εγώ μαζί τους.. με μια φωνή
Όλου του κόσμου την αυταπάτη
Να μεταλλάξουμε σε γιορτή...
Την κάθε μέρα έτσι να ζούμε
Κι όχι ετούτη.. σαν τη στερνή
Μην λησμονάμε ν' αγκαλιαστούμε
... Ο Έρωτας πάντοτε θα αργεί...
31-12-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
