| |
Οσο και να τον κολακευεις
Δεν φυτρωνει
Ο ποθος σε στεγνο κορμι
Μονο αν βρεις που γεννιουνται
Οι ανεμοι
Θα χεις πεταξει πραγματικα
Ποση ενοχη
Και ποσο παραπονο
Κρυβεται
Σ ενα μικρο ηλεκτρονικο χαμογελο
Γιατι παντα να ειναι αργα
Οταν μπορουμε να θελουμε
Μηπως τελικα εχω μετατραπει
Σε ενα μικρο τουβλο
Στον τοιχο
Της βολικοτητας
των φοβων
Και του φονικου σου
Ποση ευχη μπορει
να χωρεσει σε μια καλημερα
Παντα υπαρχει μια δικαιολογια
Για τα χαλιναρια των φοβων μας
Κι αν δεν υπαρχει
Ειτε θα την δανειστουμε
Ειτε θα την πλασουμε
Στον αυτοσαρκασμο
Στην επιθετικοτητα
Στην παθητικοτητα μας
Ελπιδα προοπτικη και ονειρα
Υπερεκτιμημενες αξιες
Δικαιολογια κι αλατοπιπερο
Στην μιζερη καθημερινοτητα μας
Μου φαινεται οτι
Η καταθλιψη και οι γιορτες
Εχουν γινει οι καλυτεροι φιλοι
Ο χρονος και το μετρημα του
Ειναι ανθρωπινη εφευρεση
Για να υποστηριζει και να δικαιολογα
την μικροτητα και την ματαιδοξια
του ανθρωπου
Ο υπερτατος στοχος στις γιορτες
Ειναι η ματαιοδοξια
Αλλο να διαβαζεις το χαδι
Κι αλλο να το νιωθεις
Τα καθε μορφης ορια
Τα καθε μορφης συνορα
Και οι καθε μορφης ταπελες
Ειναι οι χειροτεροι εχθροι
Της ανθρωπινης δυνατοτητας
Η διασκεδαση
βρισκεται πλεον
Στα σχολια
Της επομενης μερας
Ποση φθορα
Και ποσο κενο
Στο ονομα της αγαπης
Και φυλακιζουμε τα θελω
Μονο και μονο για να
Υπαρχουμε με τα πρεπει
Η ικανοτητα μετριεται πλεον
Με το τι αναπαραγαγουμε
Οχι με το τι δημιουργουμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
