| |
η ηρεμια επεφτε - οπως πεφτουν οι τιτλοι.
"εγω
μονο
φταιω για ολα"
γυρισε αναποδα την κορνιζα με τα κλιπςακια
και εγραψε πανω στο ξυλο.
μετα την εκρηξη του ηφαιστειου.
-σπιθισμενο απο τις σταχτες-
το χερι του. η ζωγραφια και το ποιημα.
το κοκκινο αστερι επι της κεφαλης
επι της ουσιας η καρδια του.
το λαβωμενο οξυ και μωρο σχημα του.
τετρα περατος και παραιτημενος
απο τα χρεη του παρατρεχαμενου.
ενας κοπριτης ευθυς μονος. τοσο απλα.
ενας ακομη χριστος απλα ενας ανθρωπος
πατημενος σκορπιζεται.. στα τεσσερα σημεια.
το μονο σωμα του νεκρο
σε αντιθεση το προσωπο του
με τα εν κοσμια ματια.
καποια ατομα που τα ερωτευτηκε μονος
και εμεινε μονος' αφηνοντας τα
με τα χταποδια που ποτε δεν θελησε
ιστους να υφανουν -μεχρι να βγει η ψυχη- στην καρδια
-στη ριζα της αυτογονιας και της αισιοδοξιας απο το τιποτα- .
τοσο που τη φοβουνται
-οπως τα ποντικια ολα μαζι, απο τα υπογεια στους δρομους-
που την ειπαν ιδανικη και ουτοπια.
οι πολυ εθνικες βεβαια..
ειναι εορτες κινητες, προμελετημενες
χαμογελα που χτυπανε πια τις πορτες -χα!-
και τα πονταρουν ολα στον αιφνιδιασμο.
τον νου σου ε! πιστρεφει παντα.
το "εγω
μονο
φταιω για ολα" εμεινε στο φως να μιλαει μονο του.
απο την αλλη μερια το προσωπο της καρδιας και το ποιημα
με την τρελα της αποκοτιας αντι να κανουν τρυπες στο νερο
μενουν στο σκοταδι να ανοιγουν τρυπες -για παντα- .
με την προ οπτικη μιας ληγμενης κονσερβας.
δικαιωμα (τους). -εχουν πληρη αισθηση της α! συνεπειας- .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
