| |
μονάχος βαδίζεις σε καιρούς δύσκολους
δοσμένος στην αδιάφορη αυτή τη σκόνη..
προσπαθείς να ξεχωρίσεις τα διαμάντια
απ' την άχαρη τη λάσπη με κρησάρα τρύπια
κι όλο χάνονται τα διαμάντια κι εσύ λιώνεις
προσπάθεια δε σου ζητούν να κάνεις,
μόνο να δέχεσαι, να δέχεσαι..
και να κουνάς την κεφαλή
γι' αυτό το ναι
το ναι το μάταιο που σκοτώνει,
γιατί το ξέρεις πως το ναι είναι ο θάνατος
σε μια εποχή που οι σημαίες της ξεφτίζουν
και τα ποτάμια πια δε βρίσκουνε τη θάλασσα
για να τελέψουν το ταξίδι τους
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
