| Καταρροή υπόγειας απάθειας οι λέξεις,
και συνεχής αφύπνιση λεπτών σε κωμωδία.
Μέσα σε θρίλερ έκλαιγαν οι άδειες σου προβλέψεις,
πως θα μεθάγαμε μαζί στην όποια ευωδιά.
Σε μια διόγκωση στιγμών διάγεις την αγάπη,
χωρίς αφύπνιση μυαλού, καθίζηση βιώνεις.
Με πτωμαΐνες ξαγρυπνάς υμνώντας την απάτη,
και διοικείς τα θέλω μου χωρίς να με λυτρώνεις.
Με αστοργία κι έγκλημα κατέρριψες τα πάντα,
σε κασετίνα από θυμό μου σφράγισες τα πρέπει.
Ζητώ επίστρωση ηδονής σε ψεύτικη λεζάντα.
και βρίσκω μίσος και οργή που όλα τ' ανατρέπει.
Αγάπη ένοχη, σκληρή, του μάταιου η χώρα,
μια χαραγμένη απειλή στο μέτωπο της πάνω.
Πλήρωνα Θεέ μου μια ζωή ερωτική πληθώρα
και τώρα κούφιες εμμονές σιγής απολαμβάνω.
Δώσε μου όνειρα να ζω και πάρε την αγάπη,
μαράζωσε μου το κορμί και ρίξε με στο Χάρο.
Δεν ήμουν ώριμος εγώ να νιώσω από το κάτι,
και τώρα μέσα στην σιωπή το είναι μου φουμάρω.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|