| |
Μα τι στον κόρακα δεν ξερω οτι πέθανα
και με χουνε ζαλίσει με τους επικήδειους
κρεμάσαν στο κεφαλι μου τα στέφανα
και απλά με παν με λοκατζίδες ορεσίβιους;
Μα τι στην άνοιξη γκαβή είμαι δεν βλέπω;
σαράντα χρόνια νά η ρυτίδα μες το μάτι
δεν φαίνεται λοιπόν πως όλα τα αντέχω
και κουμαντάρομαι και μόνη μου αμα λαχει;
Μα τι στο θείο φως παράξενο συμβαίνει
και εχω πεντάλ στον πισωμερι και φρεναρησα
ποιος ειναι αυτός που απόλυτως με καταλαβαίνει
και με μαζεύει από τον στύλο μας που σάρισα;
παράξενη που ειναι η κοινωνία η μπουλτόζα
δέκα παραπονα να πεις εκατομμύρια θα γίνουν
την φύτεψες από καιρό στα αγροκτήματα αρόζα
κι εγω τη σκάλισα να βγάλει λάδια να μ'αλοίβουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
