| |
| | Eνύπνιον έπος |  | | | (τραγουδιέται, όπως ο ..Ερωτόκριτος !..) | | |
Χθες βράδυ, πάλι μού 'κατσε πολύ βαρύ το δείπνο
κι ονείρατα παράξενα, μου 'ρχόντανε στον ύπνο.
Ήμουνα -λέει- στο βυθό, σε κάποιο βαθυσκάφος,
όπως εκείνος ο Κουστώ, ο ωκεανογράφος
και μελετούσα του βυθού την σπάνια πανίδα,
στην από τον Λιακόπουλο βρεθείσαν Ατλαντίδα.
Μόνος εντός του σκάφους μου, εν μέσω ερειπίων,
πάλαι μαρμαροδόμητων Ατλαντικών κτιρίων,
κατέγραφα σε βίντεο, επίπονα για ώρες,
δύο πελώριες σουπιές, ριγέ, πολύ μοβόρες
κι ένανε γκρίζο κάβουρα, τετράγωνο, με χαίτη,
πολύ προσομοιάζοντα, στην θείαν μου την Καίτη,
Ακολουθών τον κάβουρα, γύρω από μιαν αψίδα,
βλέπω εμπρός μου άξαφνα, μίαν ..Ωκεανίδα !
Εύσαρκη, λάγνα κι όμορφη, πού 'δειχνε πορτογύρα,
βάσιμα δε συμπέρανα, πως ήτο ζωντοχήρα.
Έφερνε στο σουλούπι της, λίγο στη Πετρουλάκη,
μια φλοίδα ίσως πιο παχιά, πιο γιαβουκλού λιγάκι..
Μόνη διαφορά με μας, ήτο πως είχε βράγχια
-όχι σα 'κείνα του ροφού, μα όπως τα σελάχια-
έφεγγε δε εις την πυγήν, σαν τις πυγολαμπίδες
πράγμα που δεν το γνώριζα για τις Ωκεανίδες,
είν' όμως τούτον εύλογον, ένεκα που ο Έρως
εκ της πυγής πηγάζεται, 'διαίτερα το Θέρος..
Να μη σας τα πολυλογώ, ήρθε σα το δελφίνι
και κόλλησε τη μούρη της, πάνω στο φινιστρίνι,
ορώντας με λιγούρικα, με κολασμένο βλέμμα,
που κόπηκαν τα ήπατα εντός μου και το αίμα !
Δεν σας το κρύβω φίλοι μου, κρέμασα λίγα κρέπια,
σαν είδα πως τα μπούτια της, είχαν πεντ-έξη λέπια,
φλάσσαρε όμως άξαφνα, κάπου βαθιά στο νου μου,
μία σοφή παρότρυνση, του σεβαστού παππού μου :
"-Σαν θα τρανέψεις βρε γιαβρίμ και πας με ζωντοχήρα,
τίποτ' απο τον κόπο σου, δε θα σου φεύγει φύρα !
Όλα σου τα γεννήματα, θα σου τ' αλέθει ο μύλος
κι ότι ξεμέν' απάνω σου, θα στο ξεπλέν' ο Νείλος !.."
Παίρνω και βάζω σκάφανδρο, φόρεσα τις μπουκάλες
-πρότερον όμως ψέκασα, με σπρέυ τις μασχάλες-
και ρίχνων ένα λάκτισμα, την μπουκαπόρτα ανοίγω,
εξέρχομαι και βρίσκομαι πλησίον της σε λίγο.
'Κείνη με κοντοζύγωσε, μ' έπιασ' αλά μπρατσέτα,
εις Μάγκνουμ μετατρέπουσα, την δόλια μου Μπερέττα
κι έρμαιον με παρέσυρε, σε δάσος από φύκια,
βρώσιμα, σαν πελώρια ιταλικά ραδίκια.
Μέσα στο δάσος κρύπτονταν όμως άλλες πεντ-έξη
και συνειδητοποίησα, πλέον πως έχω μπλέξει !
Όλες τους, λάγνες κι εύρωστες, σα του διαόλου κόρες
κι εκ του συνόλου τέσσερις, - οι πλέον σπερμοβόρες-
χυμήξαν σα δαιμόνισσες, τι να 'καμνα ο καημένος
και με την πλάτη βρέθηκα, στην ύλη του πυθμένος !
Πέσανε όλες πάνω μου, ωσάν ορδή βαρβάρων
στη σάρκα μου το πλιάτσικο, ν' αρχίσουν άρον-άρον,
γνώσεις πολλάς κατέχοντας μεσ' απ' το Kama-Soutra,
-ιδίως στο κεφάλαιον, με τίτλο Gama-Moutra,
έριζον δε ως ύαινες παν' από το κουφάρι,
ρανίδες εκ του σπέρματος, ποια θα μου πρωτοπάρει !
Κι όσονε χρόνο κράταγε, αυτή εδώ η φάση,
γύρω μας εσυνάσετο, η Πλάση να γιορτάσει !
Βγαίνανε οι οχτάποδες, τριγύρω απ' τα θαλάμια,
και τις επασπατεύανε παντού με τα πλοκάμια !
Φώκιες και ρινοδέλφινα, παρέα με μιαν όρκα,
βατεύαν σφυροκέφαλους, πού 'ρθαν απ' τη Μαγιόρκα !
Δύο μπελούγγες φάλαινες και πέντε φυσητήρες,
αλληλοεθωπεύοντο κι αυτές οι κακομοίρες
κι ένας τεράστιος τευθύς, τουτέστιν καλαμάρι
το ένα το πλοκάμι του, τάνιζε σα παπάρι
κι όποια στην αγρανάπαυση, κάθονταν παραπέρα,
το 'παιρνε και το έπαιζε, σα να 'τανε φλογέρα !
Μέχρι κι από τον Καναδά, τρεις πολικές αρκούδες,
-στρέιτ η μια μου φάνηκε, οι δυό τζιβιτζιλούδες-
φθάνοντας αρχινήσανε ευθύς τα μακροβούτια,
νυχιάζοντας λιγούρικα, τις γκόμενες στα μπούτια !...
Εις δε ροφός υπέρβαρος, ράθυμος ως προγάστωρ,
μα στο συνουσιάζεσθαι, ως απεδείχθη μάστορ,
βάτευε γυμνοβράγχιους σάλιαγκες της θαλάσσης,
μέλη του club "Δραγούμισον κι ότι στο κώλο μάσεις..",
δίπλα εις μίαν εύρωστον, γραία καβουρομάνα,
ήτις αυτοθωπεύετο, με την ζερβή δαγκάνα,
έχουσα μάλλον πρόθεσην, τρεις αστακούς εν στύσει,
να φέρει στο φιλότιμο, κάποιος να την πηδήσει..
Μία δε, η μικρότερη, εκ των Ωκεανίδων,
ήτις αιδειολείχετο εκ πλήθους πεταλίδων,
δια χειρός αυνάνιζεν φαλαινοκαρχαρία,
λίπαινε δε με σίελον, ρύγχος ενός ξιφία..
Ποια χρήσην το προόριζε, δεν πρόλαβα να είδον..
Διέκοψε την θέασην, αγέλη ενυδρίδων,
αίτινες ολοθούρια παίρναν εκ του πυθμένος
κι ως dilnto τα χειρίζοντο, στενάζουσαι ασμένως,
μία δε πιο ευρύπρωκτος, (μάλλον από την κούνια..)
πρόσφερε φιλοξένια και σε εφτά μπαρμπούνια..
Σε μιά δε παρακείμενη γαλέρα ποντισμένη,
θαλάσσιοι ελέφαντες, πολύ νταβραντισμένοι,
με φαλαινίτσες κάτασπρες, του γένους των Μπελούγκα,
επί του καταστρώματος, σε πάρτι "μπούνγκα-μπούνγκα",
σοδομογομορίζοντες και δίχως προφυλάξεις,
προέβαινον σ' αναίσχυντους και ακολάστους πράξεις,
που ως υποδυόμενος τον ωκεανογράφο,
ου δύναμαι, αισχύνομαι τέτοιες να περιγράφω,
μα πράγματι συνέβαινε γύρω μου της πουτάνας
το σιδηρούν κιγκλίδωμα, μα 'γω ως μαλαγάνας
και ως μη έχων πρόθεση, τα ήθη σας να βλάψω,
για άλλα, πιο αισχρότερα, δεν πρόκειται να γράψω.
Ούτως λοιπόν σεμνύμενος, δεν θα σας σκανδαλίσω,
παρά μονάχα προς εσάς, γνωστό θα καταστήσω,
πως μέγα χρόνον κράτησε της Πλάσης το ντελίργιο,
κι είν' απορίας άξιον και πράγματι μυστήργιο,
πως κάθε πλάσμα έμβιον, που ζει εν τη θαλάσση,
τα μάλλα ωφελήθηκε απ' τη γερή μου κράση,
ήτις θαρρώ οφείλεται, μάλλον στο D.N.A,
που δίδει εις τους Πόντιους, χαλυβδωμένα πέη,
άτινα -λεν ειδήμονες- εν μία αγρυπνία,
δύνανται ν' απαυτώσουσι, ως μιά ταξιαρχία,
αν είναι δε και Σάββατο, ο αριθμός αυξάνει
ραγδαία κι η επίδοσις εις μεραρχίαν φθάνει..
Κάθε όμως ευχάριστο κι ωραίο πανηγύρι,
κόπωση επερχόμενη, βαθμιδωτά το φθείρει,
ένεκα που λιγώνεται έσω η μπαταρία,
δε πα' να είναι φάλαινας, είτε και καρχαρία
κι έτσι τα ευωχούμενα είδη υποβρυχίως,
αλληλοασπαζόμενα, φίλια κι εγκαρδίως,
άρχισαν να την κάμνουσι, ήτοι ν' αποχωρούνε,
ως πλέον μη δυνάμενα άλλο ν' απαυτωθούνε..
Ούτως κι εγώ απόκαμα και μη μπορώντας άλλο,
τρόπον κατηργαζόμουνα , στα πόδια να το βάλω,
μπας και σωθώ ακέραιος εκ του νυμφοκυκλώνος,
βρίσκοντας κάποιο εύσχημο, στρίβειν δι' αρραβώνος.
Δεν ήταν όμως εύκολη, παρά την θέλησή μου,
απ' το κλωβό το σάρκινο, η απεγκλώβισή μου,
ένεκα που επέμεναν, δυο-τρεις Ωκεανίδες
λες κι ήτανε πρωτόβγαλτες κι αθώες κορασίδες,
να θέλουν δια πείσμωνος, μ' ατελεσφόρου πίπας,
να ξαναγίνει ο έτσι μου, ο λυσσαλέος γρύπας.
μη όμως πετυχαίνουσαι, της στύσεως το κλέος,
ο πρώην καρχαρόδοντας, παρέμενε ..γαλέος..
"-Άδικα κοπιάζετε.." είπα δια νευμάτων,
"..ο γεμιστήρ μου άδειασε ! Είναι κενός βλημάτων
κι ίσως το κλείστρο μπλόκαρε, νά 'σπασε η περόνη
κι ο εξολκεύς αν στράβωσε, δύσκολα πια ισιώνει..
Πέραν δε τούτων άγχομαι και για το οξυγόνο,
που δύο λίτρα απέμειναν, μες στις φιάλες μόνο !
Πρέπει ν' ανέβω τάχιστα, πάνω , να τις γομώσω
και στ' όνειρο το 'πόμενο, θα σας ξαναπαυτώσω !
Είσασταν όμως τέλειες μανίτσες μου στο σέρβις !
Τέτοιαν εξυπηρέτηση, δύσκολο πια να έβρεις !.."
Πριν όμως -αχ ο δύσμοιρος- τη φράση περατώσω,
που δια νευμάτων πάσχισα ο έρμος ν' αποδώσω,
μ' άρπαξε η πιο έκφυλη, πιο κολοπετσωμένη,
που ήτο εκ συμπτώσεως και πιο μπρατσακωμένη
και σφίγγουσα ως μέγγενη, τα στιβαρά της χέρια,
είπε εις μίαν άπταιστον Ελληνική, μ' ευχέρεια :
"- Που πας να φύγεις ρε ντελβέ ;!.. Που πας ρε κατακάθι,
μουσαφιριό απρόσκλητο στ' Ωκεανού τα βάθη !..
Έτσι θαρρείς ; Ξεμπέρδεψες ;.. Κάνεις μεγάλο λάθος !..
'Δω κάτω ρε που έφθασες, ειν' ο υγρός σου τάφος !
Θα στη μετουσιώσουμε, τη σάρκα σου σε σπέρμα !
Μόν' από 'σε, τα κόκκαλα θα μείνουν και το δέρμα !..
Ναι ρε ! Σα παλιοτσούβαλο, τ' άδειο σου το κουφάρι,
πεσκέσι θα το δώσουμε, να φά' και κάνα ψάρι !...
Έτσι 'ναι το πρωτόκολλο, στα βάθη της Αβύσσου !
Κάνε τη διαθήκη σου μάγκα και προσευχήσου !
Μη περιμένεις έλεος από τον Ποσειδώνα,
αλήτη που την Άβυσσο, βρήκες για γαμιστρώνα !.."
Μ' έπιασε μαύρο σύγκρυο, απ' την απελπισία,
σάλταραν και οι σφίξεις μου, στις τετρακόσιες μία,
τινάχθηκε η πίεση, έφθασε στο σαράντα,
ντάμπα-νταντούμπα βάραγε και της καρδιάς η μπάντα
μέσα σε προθανάτια ύψιστη αγωνία,
μη βρίσκοντας διέξοδο και κάποια σωτηρία.
Έντρομος πια και ξέπνοος, λούτσα μες στον ιδρώτα,
ξύπνησα κι ενστικτώδικα, άναψα όλα τα φώτα !
Σέρνοντας τις παντούφλες μου, έφθασα στη κουζίνα,
με πόδια που τρεμόπαιζαν, απ' τα πολλά κλαρίνα..
Ένα διπλό βαρύγλυκο, έψησα στο γκαζάκι
κι ύστερα βγήκα κάθισα, έξω, στο μπαλκονάκι..
"- Α ρε, στο τσακ τη γλύτωσα.." σκέφτηκα "απ'το Χάρο..".
λίγο ξαναναθάρρησα, άναψα και τσιγάρο
κι όπως ο ήλιος φέγγισε, λίγο πριν ανατείλει,
ένα αχνό χαμόγελο μ' ανέβηκε στα χείλη..
Ίσως και να συνέδραμε, η πρωινή η δρόσος,
πού 'χα αρχίσει έσωθεν, να νοιώθω πιο καμπόσος,
μέχρι που η απέναντι, η Φρόσω, η φοράδα,
πρόβαλε πρωινιάτικα, ν' απλώσει τη μπουγάδα
κι ως έκανε επίκυψη, να πιάσει μανταλάκι,
πρόσεξα ότι έφερνε λίγο στη Πετρουλάκη..
Μια φλοίδα ίσως πιο παχιά και πιο νταβραντισμένη,
μά 'στρεψα αλλού το βλέμμα μου κι είπα: "-ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.."
.....................................ΤΕΛΟΣ..............................................
.................................ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ.........................................
Δόξα ζηλώσας Όμηρου και κλέος του Κορνάρου,
πριν απ' το συναπάντημα, εμού μετά του Χάρου,
αντί ν' αφήσω μετοχές, οικοδομές και ρέπος,
θ' αφήσω το ενύπνιον, περίλαμπρον μου έπος..
Όχι όμως ως πόνημα, περί σεξολογίας,
αλλά ως εγχειρίδιον, υδροβιολογίας.
Ίνα αυτό εντάξετεε, στη διδακτέα ύλη
για την Δευτεροβάθμιον, άπτοντες και καντήλι,
έμπροσθεν της εικόνος μου, είτε της προτομής μου
ή μπρος σε αγαλμάτιον, μπρούτζινο, της ψ..ής μου,
ήτις πολλά συνέδραμε στη συγγραφήν ετούτη,
την σοφολογιότατη και όχι μπαλαμούτι..
.................................ΤHE END..............................................
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 27
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
07-01-2014 @ 23:01 | ::yes.:: ::yes.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-01-2014 @ 23:07 | Ωραίο!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | afiltro
07-01-2014 @ 23:29 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
07-01-2014 @ 23:39 | μέγκα τάλαντον υποβρυχίως.... ::rock.:: ::theos.:: ::theos.:: | | bellafonte
08-01-2014 @ 00:38 | πολυ καλο ειναι.. | | Άηχος
08-01-2014 @ 02:13 | Τι καλό και τι ωραίο! Και το αριστούργημα το αδικεί.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το ευφάνταστο του πονήματος, την ομοιοτέλευτη τεχνική του, το λεξιλόγιο, την μετρική του απόδοση; Αλήθεια τι από όλα και ποιο πρώτο;
Αγαπητέ Βύρων σε συγχαίρω με κάθε ειλικρίνεια. Εδώ πια δεν μιλάμε για ποίηση, αλλά για την στην κυριολεξία καλλιτεχνία! | | athos.ioannou@gmail.com
08-01-2014 @ 04:50 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΩΡΑΙΟ!!!! | | ΑΝΤΗΣ
08-01-2014 @ 06:34 | ωραιο | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-01-2014 @ 07:01 | καλημέρα..........!!!!!!!!!!! | | Αναπάντεχος
08-01-2014 @ 07:33 | Ti θα γίνει με σένα Γιατί γράφεις τόσο καλά?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| | Αταξίδευτος
08-01-2014 @ 07:45 | 'Κείνη με κοντοζύγωσε, μ' έπιασ' αλά μπρατσέτα,
εις Μάγκνουμ μετατρέπουσα, την δόλια μου Μπερέττα...
Νετα - σκέτα !!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Γεια σου Βύρωνα!!! | | GRHGORHS K
08-01-2014 @ 07:57 | απίστευτος!!!!!!!!!! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
08-01-2014 @ 08:53 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Sofitsa
08-01-2014 @ 09:16 | ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | | KANLIS GEORGIOS
08-01-2014 @ 09:57 | Πάντα επίκαιρος και ξεχωριστός !...
::rock.:: ::up.:: ::rol.:: | | ΚατεριναΘεωνα
08-01-2014 @ 10:24 | Βύρων αφου εξύπνησες
να κάνεις το σταυρό σου
Γιατι οι γοργόνες πάντοτε
δεν θέλουν το καλό σου
μπράβο πολύ καλό !!!
| | Aris4
08-01-2014 @ 13:29 | ξηγημενα πραματα .... αν παθω κανενα τραβηγμα στους κοιλιακους ::laugh.:: ::laugh.::
θα σου στειλω το λογαριασμο του γιατρου ρε μπαγασα !! ::scare.:: | | φραγκοσυριανος
08-01-2014 @ 17:24 | Ακολουθών τον κάβουρα, γύρω από μιαν αψίδα,
βλέπω εμπρός μου άξαφνα, μίαν ..Ωκεανίδα !
Εύσαρκη, λάγνα κι όμορφη, πού 'δειχνε πορτογύρα,
βάσιμα δε συμπέρανα, πως ήτο ζωντοχήρα.
Έφερνε στο σουλούπι της, λίγο στη Πετρουλάκη,
μια φλοίδα ίσως πιο παχιά, πιο γιαβουκλού λιγάκι..
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Amersa K
08-01-2014 @ 20:04 | Εγώ πότε βγαίνω;
ΘΕ ΛΩ ΡΟ ΛΟ!
ΘΕ ΛΩ ΡΟ ΛΟ!
ΘΕ ΛΩ ΡΟ ΛΟ!
Δώσε μου ρόλο να γενώ το ιταλικό ραδίκι
οπού ριγά στο απαλό της όρκας φίκι - φίκι
::laugh.:: ::laugh.:: ::kiss.:: | | tarifula
08-01-2014 @ 23:14 | Τι ονειρο ηταν αυτο καλε μου κυριε Βυρων
Μηπως να ετρωγα κι εγω με παραπανω ζηλον?
Και να'ρχονται στον υπνο μου ουχι σουπιες και ορκες
Μα πριγκιψ που θα μ'επαιρνε μαζι εις τις Μαγιορκες...
::laugh.:: ::laugh.::
Ειστε απαιχτος κ Βυρων!!! | | pennastregata
09-01-2014 @ 11:13 | Συνάντησα ένα σολομό
από την Νορβηγία
Και μού 'πε πως τα όργια
του φέρνουν αλλεργία!
Και καπνιστός κατήντησε,
Βύρωνα, ο καημένος,
δεν διάβασε το έπος σου
και βγήκε αυτός χαμένος!!!! ::wink.:: ::razz2.:: ::kiss.:: | | Αφροδίτη Γιαννάκη
23-03-2014 @ 11:55 | Τέλεια γραμμένο και εκφραστικότατο. Μπράβο! ::rock.:: | | Sofitsa
07-07-2015 @ 08:20 |
Βυρώνιον έπος!!!
::laugh.:: ::laugh.:: (ξανά μανά...)
συν τούτο: ::4076.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
07-07-2015 @ 09:23 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ταπεινος ναρκισσος
07-07-2015 @ 10:59 | Ποίοι προσοδοφορημένοι στίχοι ομορφοσύνης και καλογνώμου
καλλιπνεύστου εμπνεύσεως Βύρωνα!!!!
Καλημέρα σου!!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-07-2015 @ 11:26 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
07-07-2015 @ 17:13 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
