| |
Κάθε στιγμή βαριανασαίνω
στα τελευταία αποβραδίς
τα σκαλοπάτια μιας ζωής,
βλέμα χαμένο.
Τρίζει το φώς κάτω απ΄τα ξύλα
μα είμαι τυφλός εκ γενετής
και ζητιανεύω μιας στιγμής
την κατρακύλα.
Άδεια ζωή, πικρή σταγόνα
που πίνεται γουλιά-γουλιά
σε λασπωμένα καπηλειά
αγνάντι στο χειμώνα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
