nadin1974
10-01-2014 @ 09:02 | Μην ρίχνεις λέξεις στη σιωπή
Καθένας που μπορεί να πει
Δεν μας αξίζουν του κενού οι αυταπάτες
Δώσε στο όνειρο ζωή
Με μία λαύρα σου πνοή
Όπως αξίζει στις μεγάλες τις αγάπες...
Κι ίσως να έρθει μια στιγμή
Να ξανανιώσει το κορμί
Στης ευτυχίας τις απέραντες τις στράτες...
::hug.::
Καλημέρα Μαρία!
Υπέροχο ποίημα!
| |
ΑΝΤΗΣ
10-01-2014 @ 09:09 | υπεροχο | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
10-01-2014 @ 11:25 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
KANLIS GEORGIOS
10-01-2014 @ 12:03 | Πανέμορφο ποιοτικό ποιητικό πόνημα με περισσή ευαισθησία!...
Κρίμα Μαρία που ως τώρα δεν σε διάβαζα,που συνήθως κάνουμε όλοι μας...
Κρίμα !...Κι έχεις τόσα να δώσεις στην ποίηση.....
Στο εξής θα σε διαβάζω ανελλιπώς....
| |
CHЯISTOS P
10-01-2014 @ 12:27 | Έχει δίκιο ο Γιώργος ! | |
aamore
10-01-2014 @ 12:33 | καταπληκτικό για μελοποίηση ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
vamipama
10-01-2014 @ 13:00 | Τα λόγια γίνανε καρφιά
Μέσα στην άδεια μου καρδιά
Και με σταυρώσανε στα όρη της αγάπης
Τώρα με ξύδι και χολή
Να με ποτίζουν οι δειλοί
Με αίμα βάφτηκε του έρωτα ο χάρτης...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μαυρομαντηλού
10-01-2014 @ 17:02 | ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ
ΦΥΛΑΞΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
steven boss
11-01-2014 @ 07:41 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
monajia
22-10-2014 @ 13:35 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
