| |
| | Ξυπόλητη |  | | | οι πρόχειροι χρόνοι ξυπνούν... μόνο αγάπη. | | |
Ξυπόλητη περπάτησα μια απέραντη έρημο...
χρόνια και χρονιά με εφηβική υστερία
άσεμνη ως στήθος κολλημένο στο πρόσωπο ενός
Αυγούστου αλήτη. Ασθμαίνοντας , σκαρφαλώνοντας
μια ευθεία γραμμή , μια πορεία που όδευε ...που;
Τόση τρυφεράδα σε απότιστο δέρμα νεανικό ,
που το έγδερναν λέξεις μαζί με φτώχεια ...
κρυμμένα τα γράμματα , κρυμμένα τα κλάματα
με έναν αέρα να λυσσομανά σκιές σχηματίζοντας
στον αόρατο κόσμο μου ...
μια αλευρίτα ερωτευμένη με το παράθυρό μου,
ποιος το περίμενε...
Οι αλλαγές απανωτά αγκάθια και ελατήρια
μια να εκτοξεύουν σπέρμα μια να σπέρνουν
αίμα .Θερίζω από τότε θεριά , πουλιά θεόρατα
και ελπίδες θεωρία.
Κάτι μουντζούρες ακαθόριστες σε λευκά χαρτιά
να σώζουν την ψυχή ακριβώς πριν ...
Οι πρόχειροι χρόνοι κοιμήθηκαν.
Τα συρτάρια μου άδεια , κάτι αυτοχειρίες
του κώλου που αγορεύουν στην τραπεζαρία
κάτω από μια ξεχαρβαλωμένη λάμπα ...
Το σχοινί έλιωσε ... να το αλλάξουμε είπε
μια θεία ...και εγώ μιλούσα για φίκους
Αυτό δεν πονά , ανώδυνα κόμματα τελείες
και θαυμαστικά σαρώνουν συζητήσεις.
Και αν έφτασα εδώ ξυπόλητη περπάτησα
μια απέραντη έρημο.
Ζητώντας , αναζητώντας εσένα...
Δεν θα με έχεις ποτέ , μήτε εγώ ...
Πέρα στο βάθος του ορίζοντα
εκεί που το τρένο περνούσε κάποτε
λάμποντας μεσ΄ το σκοτάδι,
τώρα λιμνάζει μια αλλιώτικη μέρα.
Μια μέρα ορφανή ...
Μια μάνα μέρα ...
Η τέλεια μέρα .
Και αν έφτασα εδώ ξυπόλητη περπάτησα
μια απέραντη έρημο
...και η μέρα μακριά ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS... | | | |
|
FRACTALS
10-01-2014 @ 10:13 | http://www.youtube.com/watch?v=5SXwEtCw2mo | | Αστρογιογγι
10-01-2014 @ 11:23 | μ' αρεσαν οι σφαλιαρες και τα χαδια του...
κι υστερια του...χα!
αλλα και το μηνυμα του... ότι κανεις δεν μπορει
να παει παραπερα απο ένα ξυπολητο...
κανεις... | | Α.Ε. ΕΠΕ
11-01-2014 @ 03:47 | Γράφεις καταπληκτικά αγαπημένη μου Ευτυχία!!!
::love.:: ::love.:: ::hug.:: | | FRACTALS
11-01-2014 @ 16:49 | ::love.:: και μεγάλο σεβασμό
νιώθω για εσάς τους δυο...
περισσότερο για την αξιοπρεπειά σας
και έπειτα για τα πονηματά σας ...
Μαρία μου , σε μιας μαγισσούλας
το σπίτι σε θυμαμαι σαν μάνα και φίλη
και συμβουλάτορα με την μαγισσούλα
να λεει ιστορίες και απλά μια γυναίκα
κορυφή παρέα μας... ανάμνηση απ αυτές της καρδιάς. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
