| |
Ερινύες
Σ’ακούω τα βράδια όταν δεν κοιμάμαι
Να τριγυρίζεις….
Βλέπω την σκιά σου να περνά αργά
Από το παράθυρο..
Άυπνος και συ στης νύχτας τη σιωπή
Γυρεύεις ξεχασμένες αναμνήσεις
Να αναστήσεις..
Οι πλάτες σου γέρνουν σκύβοντας
Από το βάρος…
Σ’εχουν καταπλακώσει οι τύψεις
Και αναζητάς να αναπνεύσεις
Μάταια..
Από την μεγάλη πίεση του μυαλού σου
Συνθλίβεσαι…
Ψάχνεις μια διέξοδο, μια λύση..
Προσπαθείς να κλείσεις τις πληγές
Που έχεις ανοίξει..
Μα αυτές γίνονται όλο και πιο βαθιές
και δεν μπορείς να τις γεμίσεις
με τα δάκρυα σου…
Γονατίζεις , ικετεύεις, εκλιπαρείς
για εξιλέωση…
Μα ο μόνος που μπορεί να σε λυπηθεί
Είναι….ο Θάνατος….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
