| |
[I]Λεξεις
σελιδες
μελανι....
μια σκονισμενη βιβλιοθηκη ονειρα...
Πες μου...
εσυ που λες πως με αγαπας...
εσυ που κλεβεις τα φιλια μου
μεσα στο σκοταδι...
πες μου...ποτε ακριβως ξεχασαμε να πεταμε...?
Σου ραβω καινουρια φτερα τις ωρες που κοιμασαι...
φτερο φτερο...μαδαω τα δικα μου..
Σιωπες συνοδευουν την ανασα σου...
κι ομως σε γνωριζω τοσο καλα
λες και θαβεις τα μυστικα σου κατω απο το δερμα μου
χωρις να το καταλαβαινω...
με πονας...
μα αμα συνηθισει το κορμι
δυσκολα φευγει απο την φυλακη του...
χρονια εχω παραβιασει την κλειδαρια
μα ακομη δεν χωραει η καρδια μου να περασει....
αφηνω τον χρονο να ερχεται και να φευγει
κι αναρωτιεμαι....
ποτε αραγε θα θυμηθουμε να αγαπαμε....[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
