| |
[align=center]
Πίστευα ότι θα έβγαινε τ' όνειρο
μα κάπου στέρεψαν οι δρόμοι
κενό και χάος άνοιξε
και οι δύο μείναν μόνοι.
Έχασα και τις λέξεις πως να σου πω
δεν έχει δύναμη η σιωπή
να ξαναπώ το σ' αγαπώ
αν έρθει μια καταστροφή.
Ο έρωτας έχει την γεύση του καφέ
που είναι σκέτος ή γλυκός
με ολίγη, μέτριος ή πικρός
και άλλοι τον παίρνουν για εφέ.
Πως θα μπορούσα να σε ήξερα πριν σε γνωρίσω
ακόμα νιώθω τις διαδρομές του πόθου
τα λεωφορεία για το φεγγάρι ακόμα πάνε
οι αντιφάσεις γίνονται σταθμοί
τ' ανεπίδοτα χάδια δρόμοι
μια βροχή που μιλά σε μια γλώσσα μόνο
η υγρασία σκουριάζει την μνήμη
η συμπάθεια πως να γίνει αγάπη ?
ο δείκτης του σωστού δεν σαλεύει
ο βοριάς κρύος να σου λέει δεν αλλάζω
από εδώ πάντα θα πνέω.
Συνήθεια να παλεύεις με το αδύνατο
ουτοπία στο χαμό να ψάλλεις
Ω γλυκύ μου Έαρ.
καλημέρα στη συννεφιασμένη Κυριακή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
