Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 νύμφες θανάτου
 
[color=#000000][font= Segoe Script]
Φοβάσαι τη πτώση
που θα σε φέρει στη θέση
που έχεις πριν την αναρρίχηση σου;
Πόσο οξύμωρος είσαι.

Φοβάσαι το θάνατο
και ονομάζεις τη ζωή ελπίδα (Θανάτου);
Πόσο οξύμωρος είσαι.

Φοβάσαι να φοβηθείς
και σχηματίζεις
ακαλαίσθητα
το πορτρέτο της ύπαρξης
πάνω στο καβαλέτο
του φόβου
με τα τρεμάμενα πόδια ,
βουτώντας το πινέλο της ματαιοδοξίας
στη παλέτα των παραισθήσεων
για να ζωγραφίσεις στον καμβά του χρόνου
άυλες μορφές,
νύμφες θανάτου'
αθάνατες ;
Πόσο οξύμωρος είσαι;

Μήπως σε λένε άνθρωπο;

Χάρηκα για την γνωριμία μας.
Εσύ ; [/font][/color]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
Amersa K
12-01-2014 @ 12:16
Εγώ χαίρομαι κάθε φορά για την γνωριμία μας.
Αυτό όμως που με φόβισε ιδιαίτερα, λόγω εγγύτητάς μου μ' αυτόν, είναι ο φόβος του μη φόβου του θανάτου...
Οξύμωρο! Ελπίζω να είμαι άνθρωπος...
::cool.::
Μαυρομαντηλού
12-01-2014 @ 16:01
το πορτρέτο της ύπαρξης
πάνω στο καβαλέτο
του φόβου
με τα τρεμάμενα πόδια ,
::scare.:: ::scare.:: ::scare.::

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
12-01-2014 @ 16:53
::4076.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο