| |
προσπάθησα να γιατρέψω τον πόνο σου`
έγειρα πάνω σου,
σε κοίταξα κατάματα στα μάτια.
δεν κούνησες καν το βλέφαρο..
ήσουν εκεί στα βάθη απάτητων κορφών
σ' άγονες κι έρημες κι απρόσιτες βουνοκορφές
κρυμμένες επιμελώς στα δυο σου μάτια
μάτια απλανή, δοσμένα πια στην άχαρη ανία τους..
σου μίλησα` κραυγές ηχούσαν στο μυαλό μου
κραυγές που βγαίναν απ' τα μύχια της ψυχής μου
σαν σε μια έρημο στεγνή,
φωνές βοώντων
σε τράνταξα, σε τράνταξα δυνατά,
πόνεσαν οι αρθρώσεις σου απ' το τράνταγμα,
μάτωσαν τα δάκτυλά μου από την πίεση,
μέγγενη πάνω στους ώμους σου..
μα συ με κοίταζες ατάραχα.
δυο λίμνες θάλασσα τα μάτια σου
δυο ρουφηγμένες λίμνες δίχως πια νερό,
στεγνές , απόλυτα άδειες
απέτυχα ξανά` το τείχος είναι εκεί
δε λέει να σπάσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
