| |
Γδύνεται στο δωμάτιο. Το φως λιγοστεύει. Φορά μια σκέψη και ξαπλώνει ανοίγοντας το βιβλίο. Έξω το φεγγάρι απλώνει ασπρόρουχα. Στις ταράτσες οι κεραίες συλλαμβάνουν το σήμα αλλά χάνουν τον άνθρωπο. Καθόλου αέρας. Μια νύχτα ξερή- σαν μπάσα φωνή ενός γκιώνη.
Διαβάζει. Το παραμύθι ξετυλίγεται ανάμεσα στην γη και τον ουρανό-πουθενά δεν καταλήγει. Ο ύπνος έρχεται σιγά σιγά. Στο ξανθό της κεφάλι χωράνε όνειρα κι όνειρα. Το αχνό φως την ζωγραφίζει σαν μία παλλακίδα που για ύμνο έζησε και έρωτα για κάποιον πρίγκιπα που πια δεν υπάρχει.
Ταγμένη και μόνη..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
