| |
Εκεί που σύχναζες, Αρίστο
Θρηνούν και τα πλακάκια.
Τα τραπέζια και οι καρέκλες
έχουν πια μείνει αδειανά.
Το συντριβάνι στην πλατεία
και το εκκλησάκι τ'άη ηλιά
εσένα να'ρθεις περιμένουν
με μια κιθάρα συντροφιά.
Ένα τσιγάρο στο τασάκι
ένα ποτό πάνω στο μπαρ.
Η καλή παλιοπαρέα
τα φιλαράκια τα καλά
μείνανε μόνοι
να τους λείπει η μουσική
αυτή που έβγαζες, Αρίστο
σε κάθε σας γιορτή.
Νωρίς ανέβηκες κει πάνω
Φίλε μας έφυγες νωρίς.
Η νότα πλέον είναι παύση
η κιθάρα σιγανή
Την μουσική σου στον Παράδεισο
δε την ακούμε πια στη γη.
Τώρα τζαμμάρεις εκεί πάνω
Με τον Λέννον στη σκηνή
Αρίστο, παρ'το το ποίημα αυτό
να'χεις να μας να θυμηθείς
πάρε το ποίημα αυτό
δεν σε ξεχνάει ποτέ κανείς
Γιώργος Κόκκοτας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
