| |
Τόσα φεγγάρια πέρασαν
από τον ουρανό
με τα δυο μου μάτια
έψαχνα να δω
από που πηγάζει αυτό το φως
Το κάθε ένα διαφορετικό
τόσο δελεαστικό
με ένα σύννεφο να μπορούσα
κοντά τους να βρεθώ
Ίσως από ψηλά τα πράγματα
και οι καταστάσεις να έμοιαζαν αλλιώς
από μακριά δεν θα με άγγιζε θυμός
αφού δεν θα έβλεπα τι γίνεται στον κόσμο
αυτό που ζω
προσωρινά και πάντα θνητός
Πως ο φόβος φέρνει την σιωπή
όπως ο χρόνος φέρνει την στιγμή
που μέσα μου σε χίλια κομμάτια
σπάζει η φωνή
και μοιράζεται σε αμέτρητα γιατί
Που χάθηκε η ψυχή
που κλειδώθηκε η ζωή
που γράφει με ένα νήμα μεταξένιο
πως να ζεις
να μην την χάσεις
ένα δώρο που στα χέρια σου έχει φτάσει
που άλλοι το χουνε ξεχάσει
και άλλοι δεν το χουνε χορτάσει
αν αφήσεις ότι σε έχει μοιράσει
πίσω, να το ξεχάσεις
τότε θα συνεχίζει την ζωή σου
η χαρά σαν πέπλο να σκεπάζει......
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
21/1/2014
09:17
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
