| |
Είδα τα μάτια μου εχτές σ ένα καθρέφτη
Κι ύστερα γύρω τους μια γκρίζα παγωνιά
Άντε να βρεις τώρα μονάχος σου το φταίχτη
Τον πάντα άκαιρο κι αδίστακτο φονιά
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος γύρω σου πεθαίνει
Τι σημασία μπορεί να χει το γιατί
Μηχανικά μοιάζει η ζωή να ανασαίνει
Μέσα στο άψυχο και άτυπο κορμί
Κι όσα ο κύκλος σου ποθεί να φυλακίσει
Πριν απ το τέλος, διαρρηγνύει η εκπνοή
Μόνο στα χείλη την ανάσα σα σφραγίσει
Φιλί αιφνίδιο, δεν θα έχει διαφυγή
Αγάπες έρωτες ιδέες πεποιθήσεις
Σε μια ρουλέτα άσπροι μαύροι αριθμοί
Γυρνά η μπίλια σε ποια θέση θα καθίσει
Άγνοια δηλώνουνε ακόμη κι οι θεοί
Λίγο κρασί μέσα στο τρύπιο το ποτήρι
Κι ένας λεκές σε φίνο ύφασμα λινό…
Γυμνά τα πόδια στης ζωής το πατητήρι
Πάντα θα αφήνουν ένα απόσταγμα στυφό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
