Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ψάχνοντας τον εχθρό μου
 
Καθετί ευκολοδιάβατο με απωθεί.
Δεν ψάχνω στρωτούς δρόμους
για να μην σκοντάψω.
Σε κρημνώδη κι επικίνδυνα στενά πορεύομαι.
Εδώ δεν χρειάζεται να τσακίζομαι
για να 'χω κάποιον δίπλα μου.
Εδώ οι φίλοι δεν είναι αινιγματικά πολλοί
ούτε και ψεύτικοι.

Όμως κι εδώ και παντού κάτι με τρώει.
Δεν εμπιστεύομαι το τυχαίο, το απρομελέτητο.
Ερμηνεύω τόσο πολύ την κάθε κίνηση.
Διστάζω να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν
ομαλά ή ανώμαλα.
Χωρίς αρωγές που τάχα με διασώζουν.
Αποσαφηνίζω το κάθε άμεμπτο βλέμμα.
Ξετυλίγω αργά την όποια καλά γυαλισμένη
ή δήθεν ασουλούπωτη πρόθεση.

Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλία,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
adespotoi
26-01-2014 @ 20:41
http://youtu.be/97Z9POeYzs8

καληνύχτα και ευχαριστώ.
adespotoi
26-01-2014 @ 20:45
Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.


::up.:: ::up.:: ::theos.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
26-01-2014 @ 23:53
τελικα ισως ο εαυτος μας να ναι ο χειροτερος εχθρος μας, κι οταν ερμηνευουμε τα παντα με τοση λεπτοτητα, σημαινει οτι δεν εχουμε εμπιστυνη αλλα ουτε και αυτοπεποιθηση...εξαιρετικο!!!
aridaios
27-01-2014 @ 00:48
Χωρίς αρωγές που τάχα με διασώζουν.
Αποσαφηνίζω το κάθε άμεμπτο βλέμμα. ::up.::
YABER
27-01-2014 @ 08:08
::up.:: ::up.:: ::rock.::
smaragdenia
27-01-2014 @ 09:51
Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.

ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΛΙΓΟ, ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ Η ΖΩΗ ΜΕ ΟΣΕ ΑΝΑΠΟΔΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ.....

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Άθη Λ.
27-01-2014 @ 09:54
Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.

!!!!!!!!!!!!! ::angel.::
Ναταλία...
27-01-2014 @ 10:42
Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.

Με άγγιξε

http://www.youtube.com/watch?v=SX8EVvhmtNI ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
27-01-2014 @ 16:17
Τελικά ο εχθρός μου είμαι εγώ.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ που με αναλύω δίχως τέλος.
Εγώ που με κουράζω καθημερινά.
Εγώ που σχεδόν με πυροβολώ.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Aνδρέας Lark
02-02-2014 @ 10:28
...έχεις δει την Περσόνα του Μπέργκμαν; ή το Δαμάζοντας τα Κύματα του Τρίερς; ή το Φράνσις με τη Τζέσικα Λανγκ; ή το Μελισσοκόμο του Αγγελόπουλου;

...το ποίημα σου είναι η άλλη Ελλάδα...

..."αινιγματικά πολλοί''-με δυο λέξεις είπες για όλο το (δυτικό) κόσμο...lifestyle, ατέλειωτες ερωτικές σχέσεις, 'φασώματα' λένε τα μικρά παιδιά, πελατειακού τύπου φιλίες, συμμαζώματα φοιτητών με φορέα επικοινωνίας μια εκχυδαϊσμένη γλώσσα, γέροι στις πλατείες με μια γλώσσα αρνητική ή υπέρ το δέον προβάλλουσα τα των παιδιών τους και των εγγονών τους...
...μπρρρρ....!!!

...απλός και παράλληλα εντέχνως δουλεμένος λόγος σου, αυθεντικότητα, βιωματικό στοιχείο (παρόλο το νεαρό της ηλικίας)...

!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο