|
| Χωρίς τίτλο ακόμα | | | ένα μικρό κομμάτι από ένα παραλήρημα που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα των θεατρικών μονολόγων του Ρίτσου... | | [νύχτα ιδιαιτέρως σκοτεινή και χειμωνιάτικη.
Τραπέζι σκαλιστό από καρυδιά στρωμένο για δύο.
Ένα μονάχα κερί φωτίζει τα πλούσια εδέσματα
ένας άνδρας και μια γυναίκα
η γυναίκα σπάει πρώτη τη σιωπή με αφορμή
την δυσαρέσκεια του ομοτράπεζου για τον χαμηλό φωτισμό]
ΓΥΝΑΙΚΑ
Μην ανάβεις το φως καλέ μου συνδαιτυμόνα!
Η λάμπα θα φωτίσει ολόκληρο το δωμάτιο
κι εγώ δε θέλω να δω ξεκάθαρα κάθε γωνιά του.
φτάνει το φως ετούτου του κεριού
η φλόγα του η τρεμάμενη αρκεί για να φωτίσει
το χώρο πάνω και γύρω απ' το τραπέζι.
Έχω ανάγκη μονάχα απ' τα απολύτως απαραίτητα
τα περιττά πάντοτε μ' ενοχλούσαν
Και τα πρόσωπα ακόμη και το δικό σου-
φαίνονται καλύτερα στο μισοσκόταδο
παρά στο άπλετο Ηλιόφως
σαν πιο πνευματικά. με δόση αγιοσύνης
σαν πιο όμορφα.
Πάντοτε ότι φανταζόμαστε είναι ίσως
ωραιότερο από αυτό που ζούμε
και βλέπουμε και ψαύουμε
Όπως η ερωτική συνεύρεση με άτομο ποθητό
που πριν πραγματοποιηθεί φαντάζει θεία
κι ύστερα αποδεικνύεται απλά
μια αδήριτη ανάγκη σαρκική
Ξέρεις, δεν ήμουν έτσι πάντοτε.
προτού παραιτηθώ ζητούσα επίμονα να απέχω
απ' το σκοτάδι κι απ' ότι μου το θύμιζε,
κι έγραφα τα πεπραγμένα της νυκτός
στου ήλιου τα τετράδια
σημειώνοντας επιμελώς στις ετικέτες
την ένδειξη «νύχτα» και ένα τακτικό αριθμητικό
πρώτη, δεύτερη, Τρίτη...
και γράφοντας εξόρκιζα το φόβο των σκιών
που ζωντανεύανε θαρρείς, κάθε που νύχτωνε.
μα τώρα επιτρέψτε μου να απέχω από το φως
Όπως απέχω πλέον από πολλά που κάποτε
Με ευχαριστούσαν. Όπως οι συντροφιές
Κι οι συζητήσεις. Κι ήμουνα ξέρεις δεινή συζητήτρια
Μπορούσα να κάνω διάλογο για όποιο θέμα
Και γνώριζα καλά τους όρους του: το σεβασμό
στην κάθε γνώμη, τον ευγενικό αντίλογο,
μα τώρα κι ο μονόλογος με θλίβει
ίσως να φταίει η κακή μου άρθρωση, η βραχνάδα
που ακολουθεί κάθε μου λέξη σαν βραχνάς
φοβάμαι τη φωνή μου που βγαίνει θαρρείς
ανεπεξέργαστη, τραχιά
σαν από ορυχείο
ίσως να ευθύνεται ακόμη η έλλειψη
θέματος ή ίσως που δεν έχω κάποιον να μιλήσω
επιτρέψτε μου να μη συμμετέχω πια
και μη βιαστείς να με κατηγορήσεις για δειλία
να ξέρεις, κι η παραίτηση είναι μια πράξη θάρρους.
ίσως η ανώτερη πράξη θάρρους γιατί προϋποθέτει
αυτογνωσία.
οι θεατρίνοι, όσο κι αν είναι επώδυνο γι' αυτούς,
πρέπει να αποσύρονται απ' το σανίδι προτού να γίνουν
θλιβεροί θεατρινίσκοι, επαίτες ψεύτικων
κι επίπλαστων κρότων χειρών που μόνο από ευγένεια
χτυπάνε το ένα το άλλο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| http://luogointerno.blogspot.com/ | | |
|
kapnosa-v-ainigma 10-03-2006 | Καλημέρα Χρήστο.Σκοτεινό και χειμωνιάτικο.... | | NANA 10-03-2006 | Καλη πένα!Θεατρικο και με προσεγμενο λεξιλογιο.Πολυ καλη δουλεια για ερασι-τεχνη! | | Ανώνυμο σχόλιο 10-03-2006 | Αν πω πως απλά συγκλονίστηκα.. θα είναι πολύ λίγο... ίσως ακόμη να περιγράφεις εδώ τις χθεσινές μου σκέψεις, όταν άναψα ένα κερί, με τρόπο που εγώ ποτέ δεν θα μπορούσα να μιμηθώ... Καλημέρα Χρήστο και να είσαι πάντα καλά!!! | | Αστεροτρόπιο (Jeny) 10-03-2006 | Δε μιλώ. Υπέροχο είναι. Μπράβο σου. | | EKI 10-03-2006 | Για τίτλο θα σου πρότεινα το "Ο σκοτεινός Δείπνος", ...κατά τα άλλα διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και πλαγίως με το μήνυμα που περνάει το ποίημα, παραίτηση δεν υπάρχει στη ζωή με αυτή την μορφή που μας περιγράφεις, αλλά και να υπάρξει τότε δεν υπάρχει επόμενη μέρα, ....συνεπώς ο παραιτημένος δεν δικαιούται να ομιλεί και να συμμετέχει σε τίποτα ανθρώπινο. Για το ασικό ένστικτο μιλάω χρήστο, χωρίς αυτό δεν υπάρχουμε........ | | χρήστος 10-03-2006 | παιδιά σας ευχαριστώ... ΕΚΙ απλά σου υπενθυμίζω πως είναι ένα μικρό απόσπασμα από ένα μακροσκελέστατο "πείραμα" το νόημα παρακάτω αλλάζει πολλές φορές.... ούτε κι εγώ συμφωνώ με την παραίτηση... στην συγκεκριμένη περίπτωση θα το χαρακτήριζα δικαιολογία... σας ευχαριστώ και πάλι | | EKI 10-03-2006 | Βασικό ένστικτο......διορθώνω | | AceOfSpades 10-03-2006 | σε τεντωμένο σκοινί βαδίζουν τα θέλω με τα πρέπει σε κάθε στίχο αγαπητέ...είναι αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει τη σάρκα από το πνεύμα , το τακτικό από το απόλυτο , την αυτογνωσία από την υποτίμηση , το παραλήρημα από τον διαλογισμό.. όσον αφορά την απόδοση , πολύ ατμοσφαιρίκο πολύ καλή ροή , πολύ μου άρεσε... καλημέρα φίλε | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 10-03-2006 | Καλημέρα.Ωραίες καθημερινές σκέψεις που ποτέ δεν αναλύουμε. | | annaΤi 10-03-2006 | "Πρώτη, δεύτερη, τρίτη..." έτσι, για να αιωρείται το "...νύχτα"!!!! ....Πολύ μου άρεσε Χρήστο, αλλά πολύ!!! Συμφωνώ... μαζί σου! Ιδίως, επειδή το να διαφωνήσεις ορθά, προϋποθέτει πρώτα ταύτηση, μετά διήλιση και τέλος έρχεται ο αντίλογος... καλη-καλή μέρα!! | | ειρήνη 10-03-2006 | πολύ δυνατό χρήστο με λόγο περίτεχνο χωρίς όμως το στόμφο που θα το έκανε κουραστικό .. το υπόλοιπο πότε θα το δούμε? | | Γιαννόπουλος Χρίστος 10-03-2006 | Πριν διαβάσω το σχόλιο σου ετοιμαζόμουν να σου πω για το Ρίτσο αλλά....τι να κάνουμε....Ξέρεις να εκτιμάς και να αναπλάθεις....αν και πιστεύω ότι είσαι πολύ κοντά στο Χρήστο......φιλιά βρε... | | MAKHS KAURISMAKHS 10-03-2006 | το πρώτο γράμμα της λέξης εύγε είναι το μ (όπως μπράβο) :) | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 10-03-2006 | ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!!!! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|